Santa Pola é unha localidade de predominio lingüístico da lingua catalanacatalá. A variedade dialectal que se fala é o catalán occidental e, dentro de estedeste bloque, o subdialecto alicantinoalacantino. Destacan, como elementos lingüísticos característicos a pérdidaperda dado "d" intervocálicaintervocálico final (cansada = /cansà/); a asimilación vocálica (terra = /teɛrrɛ/); o uso dado ese sonorasonoro na terminación -ció (combinació = /combinazió/) e nos "s" finais de palabra seguidas de vocalvogal; léxico auctóctono (mamola, arritranco, avixirugo); etc. A fala de Santa Pola presenta, ademáisademais, algunsalgúns rasgos propios do catalán oriental. Este feito provoca que, en moitas ocasión, a fonética santapolera estéesta máis a carón das falas de Tarragona oou Barcelona que os de València.
O filólogo e eclesiástico Antoni Maria Alcover pasou por Santa Pola na súa recollida de datos para o que seria o ''Diccionari català-valencià-balear''. En aquelNaquel momento, a principios do século XX, considerou Santa Pola como a fronteira sur da lingua catalanacatalá. Nos nosos días esta afirmación rectificouse e xa se considera a veciña poboación de Guardamar como a localidade catalanoparlante máis meridional de todo o territorio.
