Esterno: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m moveu "Esternón" a "Esterno": Nome correcto en galego
Lameiro (conversa | contribucións)
algunhas correccións e saco a marca de atención
Liña 1:
O [[óso]] '''esternónesterno''' (''Sternum'') é un [[óso]] do [[tórax]], plano, impar, central e simétrico, composto por varias pezas soldadas (''esternebrasestérnebras''), en total sete. O esternón axudaAxuda a protexer o [[corazón]] e [[pulmónspulmón]]s.
{{atención|revisar o artigo; separar o que corresponde ao esternón, do que corresponde ao esternón dos humanos}}
O [[óso]] '''esternón''' (''Sternum'') é un óso do [[tórax]], plano, impar, central e simétrico, composto por varias pezas soldadas (''esternebras''), en total sete. O esternón axuda a protexer o [[corazón]] e [[pulmóns]].
 
==O esterno humano==
Divídese en tres porcións, o mango, corpo e apéndice xifoides que ten unha forma moi variable. O mango e o corpo articúlanse nunha [[sincondrose]] formando o chamado ángulo de Louis, a cal pode osificarse. Ten dúas caras, a anterior e posterior; dous bordes laterais; e dous extremos, o superior ou base e o inferior ou vértice.
Divídese en tres porcións: o mango ou manubrio; o corpo formado por sete pezas; e o apéndice xifoide, que ten unha forma moi variable. O mango e o corpo articúlanse nunha [[sinartrose]] <ref>Articulación entre dous ósos fixada por un tecido fibroso que non permite o movemento.</ref> formando o chamado ''ángulo de Louis'', articulación que pode osificarse nos adultos.
 
Ten dúas caras, a anterior e posterior; dous bordes laterais; e dous extremos, o superior ou base e o inferior ou vértice.
Atópase na parte media e anterior do [[tórax]], articúlase superiormente coas [[clavículas]] e nos bordes laterais coas [[costelas]] verdadeiras mediante o cartílago costal pero coas falsas faino mediante un só cartílago. As costelas falsas, oitava, novena e décima únense entre elas formando a arcada costal. Esta únese á sétima costela e esta, ao borde lateral do esternón. A articulación condroesternal é unha biartrodia, con pequenos movementos.
 
Atópase na parte media e anterior do [[tórax]], articúlasee articula superiormente coas [[clavículasclavícula]]s e nos bordesbordos laterais coas [[costelascostela]]s chamadas ''verdadeiras'' mediante oa cartílagocartilaxe costal, pero coas ''falsas'' faino mediante ununha única cartílagocartilaxe. As costelas ''falsas'', oitava, novena e décima, únense entre elas formando a ''arcada costal.'' que, á súa vez, Estase úneseune á sétima costela e esta, ao bordebordo lateral do esternónesterno. AO tipo de articulación condroesternal é unha biartrodia, conpermite pequenos movementos.
A articulación coas clavículas é de tipo encaixe recíproco imperfecto. Denomínase xeralmente, esternocostocondroclavicular. Entre a clavícula e o esternón sitúase un cartílago de adaptación, máis groso a nivel anterior e posterior ca no centro, o cal pode estar furado. Intervén tamén o extremo interno da primeira costela.
 
A articulación coas clavículas é de tipo encaixe recíproco imperfecto. Denomínase xeralmente,tecnicamente esternocostocondroclavicular. Entre a clavícula e o esternónesterno sitúase ununha cartílagocartilaxe de adaptación, máis groso a nivel anterior e posterior ca no centro, o calque pode estar furado. Intervén tamén o extremo interno da primeira costela.
 
A articulación está reforzada por:
* Cápsula articular, que contornea as superficies articulares.
* Ligamento superior: formado por febrasfibras profundas e curtas (de clavícula a esternónesterno) e febrasfibras superficiais, que constitúen un ligamento único: ligamento interclavicular, de clavícula a clavícula.
* Ligamento inferior, ou costoclavicular, que vai da clavícula á primeira costela.
* Ligamento anterior.
* Ligamento posterior.
 
Os movementos da articulación inclúen ascenso, descenso, proxección cara adiante e cara atrás. É ademais a articulación interna do ombreiro funcional.
 
No mesmo bordebordo superior hayhai outra zona, a superior, que se relaciona co espazo supraesternal, onde localizamosse localizan as veas xugulares anteriores e a súa anastomose.
Os movementos da articulación inclúen ascenso, descenso, proxección cara adiante e cara atrás.É ademais a articulación interna do ombreiro funcional.
 
O bordebordo inferior é a propia apófise xicfoidesxifoide, de morfoloxía variable.
No mesmo borde superior hay outra zona, a superior, que se relaciona co espazo supraesternal, onde localizamos as veas xugulares anteriores e a súa anastomose.
 
A cara posterioranterior presta inserción ódo [[musculomúsculo esternotiroideo]] e [[esternocleidohioideoesternocleidomastoideo]] no manubrio, ódo [[músculo triangularserrato do esternónmaior]], no corpo; e ódo [[músculo diafragmarecto anterior maior do abdome]] na apófise xicfoidesxifoide.
O borde inferior é a propia apófise xicfoides, de morfoloxía variable.
 
A cara anteriorposterior presta inserción doó [[músculomusculo esternocleidomastoideoesternotiroideo]] e [[esternocleidohioideo]] no manubrio, doó [[músculo serratotriangular maiordo esterno]], no corpo; e doó [[músculo recto anterior maior do abdomediafragma]] na apófise xicfoidesxifoide.
 
==Notas==
A cara posterior presta inserción ó [[musculo esternotiroideo]] e [[esternocleidohioideo]] no manubrio, ó [[músculo triangular do esternón]], no corpo; e ó [[músculo diafragma]] na apófise xicfoides.
<references />
 
[[categoría:Ósos]]