Peto de ánimas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
retiro imaxe borrada e engado 2; ligazóns internas |
||
Liña 1:
[[Imaxe:Peto animas.jpg|thumb|Peto de ánimas da Burata, [[Taragoña]] (A Coruña)]]▼
[[Imaxe:Peto de animas de Cenlle.JPG|thumb|right|200px|Peto de ánimas. Na parroquia de [[Cenlle, Cenlle|Santa María de Cenlle]], no concello de [[Cenlle]]]]
Os '''petos de ánimas''' atópanse en camiños e encrucilladas de toda [[Galiza]], e son unha das manifestacións materiais do culto aos [[morto]]s, da devoción polas ánimas.
[[Imaxe:Petoaguasantas.jpg|right|thumb|200px|Peto de ánimas en [[Aguasantas]]]]
==Significado==
▲[[Imaxe:Peto
O seu significado ven da crenza da continuidade da [[alma]] despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o [[purgatorio]]), está moi arraigado na mentalidade popular galega.
Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer [[esmola]]s para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo. Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.
Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de [[Famelga, Aguasantas, Cotobade|Famelga]] de [[Aguasantas]] ([[Cotobade]]) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...". Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".
==Orixe==
As almas do purgatorio que son a meirande devoción galega, despois dos santos, de Cristo e da Nai; e, aínda que o culto teña a súa raizame no cerne mesmo do espírito galego, as mostras que se conservan son serodias.
Liña 17 ⟶ 15:
==Localización e dimensión==
As encrucilladas aínda inspiran temor aos naturais do [[
▲As encrucilladas aínda inspiran temor aos naturais do [[País]], e a súa causa está en que pervive nas crenzas actuais consideralas como lugar que fora destinado ao enterramento, especialmente dos apartados da comunidade cristiá, de aí a crenza de que polas mesmas vaguen durante a noite as almas dos condenados.
Tanto a súa dimensión como iconografía son variadas, polo que é difícil estabelecer unha morfoloxía xeral, aínda que si se pode indicar que o corpo central do peto está composto por unha cavidade na que normalmente se representa ás ánimas no purgatorio, en relevo, pintura,… e un peto ou hucha para botar as esmolas. Estes elementos veñen a maioría das veces acompañados doutros secundarios: cornixas, pilastras, portiña de ferro, etc.
==O culto aos petos de ánimas==
Tamén é habitual que ao pasar por diante do peto, se rece unha oración polas benditas ánimas para que poidan saír do purgatorio. Tamén se lles agradece algún favor feito, porque acostuman a axudar aos vivos. Pídeselles axuda para solucionar algún problema e colócanselles flores no seu recordo, pois hai que telas sempre presentes. Ás ánimas, sobre todo, ténselles respecto e non se poden esquecer nunca.
[[Categoría:Escultura relixiosa de Galicia]]
| |||