Revisión como estaba o 25 de maio de 2008 ás 17:53 editar Xas (conversa \| contribucións) 110.231 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 25 de maio de 2008 ás 18:03 editar desfacer Todesfuge (conversa \| contribucións) 2.309 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 2: '''Emmeline Pankhurst''' ([[4 de xullo]] de [[1858]] – [[14 de xuño]] de [[1928]]) foi unha das fundadoras do movemento [[sufraxista]] británico. O seu nome, antes que outro, está asociado á loita pola liberación da muller no período que precedeu á Iª Guerra Mundial. Nacida como '''Emmeline Goulden''' en [[Manchester]], [[Inglaterra]]. Filla do [[abolicionista]] Robert Goulden e a [[feminismo\|feminista]] Sophia Crane, casaría, en [[1879]], con [[Richard Pankhurst\|Richard Marsden Pankhurst]], un avogado de [[Salford]]. Richard Pankhurst era tamén un defensor [[movemento sufraxista]], sendo o autor das ''Married Women's Property Acts'' (Leis de propiedade das mulleres casadas) de [[1870]] e [[1882]]. ==Fundación de organizacións sufraxistas== En 1889, Pakhurst fundou a ''[[Women's Franchise League]]'' (Liga pola Liberación das Mulleres), pero a súa campaña ~~veuse~~viuse interrompida polo falecemento do seu esposo no [[1898]]. En [[1903]] fundou a ~~máis coñecida~~ [[Women's Social and Political Union]] (Unión Sicial e Polítca de Mulleres), unha organización máis coñecida pola calidade dos seus militantes. Entre os seus membros incluíanse [[Annie Kenney]], [[Emily Wilding Davison]], que foi morta por un cabalo do rei no Derby de Epsom de [[1913]], como resultado dunha protesta sufraxista, e a compositora [[Dame Ethel Mary Smyth]]. A elas xuntaranse as súas fillas [[Christabel Pankhurst]] e [[Sylvia Pankhurst]], que poderían facer contribucións moi valiosas ás súas campañas e de diferentes modos. A súa outra filla [[Adela Pankhurst]], emigrou a [[Australia]], onde foi unha activista política, primeiro no [[Partido Comunista de Australia]], e logo no [[Primeiro Movemento Australiano]] (Australia First Movement), de carácter fascista. [[Annie Kenney]], [[Emily Wilding Davison]], que foi morta por un cabalo do rei no Derby de Epsom de 1913, como resultado dunha protesta sufraxista, e a compositora [[Dame Ethel Mary Smyth]]. A elas xuntaranse a súas fillas [[Christabel Pankhurst]] e [[Sylvia Pankhurst]], que poderían facer contribucións moi valiosas ás súas compañas e de diferentes modos. A súa outra filla [[Adela Pankhurst]], emigrou a Australia, onde foi unha activista política, primeiro no Partido Comunista de Australia, e logo no Primeiro Movemento Australiano (Australia First Movement), de carácter fascista. [[Imaxe:Emmeline Pankhurst arrested.jpg\|thumb\|Pankhurst detida ([[1914]])]] As tácticas adoptadas po Pankhurst para chamar a atención sobre o movemento, levárana a que fose encarcerada varias veces, mais debido a súa orixe de clase burguesa, non tivo que suportar as mesmas privacións que as sufraxistas pertencentes as clases traballadoras., Con todo, tivo que ser alimentada á forza máis dunha vez por practicar a [[folga de fame]]. Por outra banda, a súa forma de levar a campaña sufraxista non era ben vista por todos, provocando algunha disensión no movemento. A súa autobiografía "My own Story" (A miña Historia), foi publicada en 1914. En setembro de 1914 estalou a [[Primeira Guerra Mundial]], mais Emmeline coidou que non debía interferir nos esforzos de guerra do país. Os seus pulos por gañar o voto para a muller foron apartados a un lado, centrándose máis ben en animar a coller os traballos deixados polos homes, que tiveran que ir combater. Con apoio de [[David Lloyd George]], Pankhurst organizou un desfile de 30.000 mulleres, utilizando 2.000 libras cedidas polo Goberno, para estimular aos empregados a deixar que as mulleres ocupasen os postos da industria. O ''8 de setembro de 1914'', Christabel Pankhurst reapareceu na [[London Opera House]] (Ópera de Londres), logo dun dilatado exilio, para proclamar unha declaración sobre o "Perigo Xermano". Emmeline viaxou polo país, dando arengas a prol do recrutamento. Os seus seguidores colocaban "plumas brancas" a cada mozo que atopaban en traxe civil, e aparecían de súpeto nos mitíns de [[Hyde Park]] con pancartas nas que se lía: "Encarcerémolos a todos" ("Intern Them All"). Cómpre ter en conta que a mobilización de soldados era voluntaria no [[Reino Unido]]. Liña 16 ⟶ 15: Caracteristicamente, a Sra. Pankhurst botou toda a súa enerxía e toda a súa influencia no esforzo, que chamaba do alistamento e a prol da guerra. Aínda que nos todos os militantes pro-sufraxistas se volveron [[belicista]]s, a influencia da Pankhurst convenceu a moitos a seguila. Envorcado todo o seu esforzo na continuación da guerra, chegou a atinxir extremos de furia, con un [[chauvinismo]] raro de ver en calquer outra asociación femenina.<ref>Pankhurst, Sylvia. ''The Suffragette Movement'', p. 593.</ref></blockquote> O Goberno británico comezou a preparar o dereito de voto para a muller, a través do que entón era o Reino Unido da Gran Bretaña e Irlanda, en marzo de 1918. Mentres a [[Representation of the People Act 1918]] (Lei de representación do pobo, [[1918]]) ~~outogaba~~outorgaba só dereito de voto ~~tan só~~ as mulleres maiores de 30 anos, e ~~ademáis~~ademais con ~~cualidades~~calidades especiais, ~~por~~a ~~contra~~diferenza ~~concediao~~dos homes, os ~~homes~~cales podían votar libremente se eran maiores de 21 anos ~~libremente~~. As sugraxistas non puideron ~~aceitar~~aceptar isto como un gran triunfo. Pero en novembro de 1918, as mulleres maiores de 21 anos acadaron o dereito a ser elixidas para o Parlamento. En [[1928]], por fin, as mulleres obteron o mesmo dereito de sufraxio que os homes no [[Reino Unido]]. Emmeline Pankhurst faleceu con 69 anos de idade, dez anos despois de ver, con fruición, o seu maior desexo cumprido. ==Obras (selección)== ''The Powers and Duties of Poor Law Guardians in Times of Exceptional Distress'', [[1895]]. ''The Present Position of the Women’s Suffrage Movement in: The Case for Women’s Suffrage'', hg.v. B. Villiers, [[1907]]. ''The Importance of the Vote'', [[1908]]. ''Suffrages Speeches from the Dock'', [[1912]]. *''My own Story'' (1914), Reissued by Greenwood Publishing Group, [[1985]].

Emmeline Pankhurst: Diferenzas entre revisións