Aníbal Otero: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
'''Aníbal Otero Álvarez''' (Barcia, [[Ribeira de Piquín]], [[Lugo]], [[21 de xaneiro]] de [[1911]]- [[11 de marzo]] de [[1974]]) foi un lingüistalingüísta e escritor galego.
 
Estudou Filosofía e Letras en [[Madrid]], participouespecializándose en [[Fonética]] sob a guía de [[Tomás Navarro Tomás]]. Participou, desde antes de rematar a carreira, na elaboración no [[Atlas Lingüístico da Península Ibérica]] (ALPI) que promovíasupervisaba [[Ramón Menéndez Pidal]] e dirixía o seu mestre Navarro Tomás, realizando investigacións lingüísticas na Galiza e máis no norte de [[Portugal]]. Na [[Galiza]] levou el só os inquéritos en 45 dos 53 puntos propostos para investigar<ref>Alonso Montero, Na morte de Aníbal Otero</ref>. No norte de [[Portugal]] onde oestaba a completar os inquéritos, sorprendeusorprendeuno a sublevación militar do [[1936|36]]. Foi entregado ás autoridades españolas o [[5 de agosto]] de [[1936]] e acusado de espionaxe, ao parecer por se lle descubriren cadernos de enquisas do ALPI con transcricións fonéticas (aparte de viaxar en coche oficial da República española). Foi condenado a morte e amnistiado, pero permaneceu na cadea, ataen [[1941Burgos]]., Autorata deo ''Contribución al diccionario gallego'' ([[1967]]), ''Vocabulario22 de San Jorgemaio]] de Piquín'' ([[19771941]]);, endata [[1994]]na publicouseque postumamentese alle súaoutorgou novelaa autobiográficaliberdade ''Esmoriz''condicional.
 
En [[1952]], retomou os traballos para o ALPI, pois Navarro Tomás ao devolver os materiais do mesmo ao ''[[Consello Superior de Investigaciones Científicas]]'' (CSIC), que custodiaba, esixíu que a continuación do labor fose efectuada polos mesmos colaboradores anteriores. Otero pasou a percorrer Portugal, nesta altura sob a dirección do filólogo portugués [[Luís Lindley Cintra]] e do valenciano [[Manuel Sanchis Guarner]], nos anos [[1953]] e [[1954]] <ref>Antón Santamarina, ''Anibal Otero (1911-1974)''</ref>.
 
De resto a súa vida transcorreu na súa aldeíña natal de Barcia, como un campesiño máis, e onde faleceu en 1974.
 
Autor de ''Contribución al diccionario gallego'' ([[1967]]), ''Vocabulario de San Jorge de Piquín'' ([[1977]]); en [[1994]] publicouse postumamente a súa novela autobiográfica ''Esmoriz''.
 
Malia ser proposto para entrar na [[Real Academia Galega]] e ser esta propostasuxestión votada a favor en [[1964]], non chegou a tomar posesión como académico.
 
== Obra publicada ==
=== Libros de lingüística ===
* ''Contribución al diccionario gallego''. Vigo. Galaxia. 1967.
* ''Vocabulario de San Jorge de Piquín'', anexo nº 8 da rev, Verba. Anuario gallego de Filología. Santiago de Compostela. Universidade de Santiago de Compostela. 1977 (publicación póstuma).
 
=== Artigos lingüísticos ===
* ''Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugués'', serie de 24 contributos, publicados en "Cuadernos de Estudios Gallegos". Santiago de Compostela. C.S.I.C., desde [[1949]] a [[1971]].
* ''Contribucións al léxico gallego y asturiano'', serie de 10 contributos, publicados en "Archivum. Revista de la Facultad de Filosofía y Letras". Oviedo, desde [[1953]] a [[1964]].
* ''Una versión latina popular de las doce palabras retorneadas'', in Cuadernos de Estudios Gallegos, vol. VI. Santiago de Compostela. C.S.I.C. 1951.
* ''Irregularidades verbales del gallego'', in Cuadernos de Estudios Gallegos, vol. VII. Santiago de Compostela. C.S.I.C. 1952, páxs. 399-405.
* ''Voces onomatopéyicas del gallego-portugués'', in Homenaje al Excelentísimo Sr. Dr. Emilio Alarcos García, t. II. Valladolid. 1965-1967, páxs. 63-72.
* ''Algunas adiciones al léxico hispánico'', in Cuadernos de Estudios Gallegos, vol. XXIV. Santiago de Compostela. C.S.I.C. 1969, páxs. 154-171.
* En colaboración: Sanchís Guarner, M.; Rodríguez Castellano, L.; Otero Álvarez, A.; Cintra, L.F. Lindley, ''El Atlas Lingüístico de la Península Ibérica (ALPI): Trabajos, problemas y métodos'', in Actas do IX Congresso Internacional de Linguística Românica, vol III. Lisboa. 1962, páxs. 113-120.
 
=== Novela ===
* ''Esmoriz''. 1994 (publicación póstuma).
 
== Bibliografía ==
* Alonso Montero, Xesús, ''Na morte de Aníbal Otero'', in Faro de Vigo, 23-VI-1974, reproducido in ''Língua, literatura e sociedade en Galicia: 25 anos de Filoloxía galega, 1951-1976''. Madrid. Akal. 1977, páxs.107-110.
* Santamarina, Antón, ''Aníbal Otero (1911-1974)'', in Verba. Anuario gallego de Filología, vol. nº 2. Santiago de Compostela. Universidade de Santiago de Compostela. 1974, páxs. 7-12.
 
== Notas ==
<references />
 
Estudou Filosofía e Letras en [[Madrid]], participou na elaboración no [[Atlas Lingüístico da Península Ibérica]] que promovía [[Ramón Menéndez Pidal]], realizando investigacións lingüísticas no norte de [[Portugal]], onde o sorprendeu a sublevación militar do [[1936|36]]. Foi entregado ás autoridades españolas o [[5 de agosto]] de [[1936]] e acusado de espionaxe, ao parecer por se lle descubriren cadernos de enquisas do ALPI con transcricións fonéticas. Foi condenado a morte e amnistiado, pero permaneceu na cadea ata [[1941]]. Autor de ''Contribución al diccionario gallego'' ([[1967]]), ''Vocabulario de San Jorge de Piquín'' ([[1977]]); en [[1994]] publicouse postumamente a súa novela autobiográfica ''Esmoriz''.
 
Malia ser proposto para entrar na [[Real Academia Galega]] e ser esta proposta votada a favor, non chegou a tomar posesión como académico.
{{DEFAULTSORT:Otero,Anibal}}
[[Categoría:Escritores en lingua galega|Otero, Aníbal]]