Historia do pobo xitano: Diferenzas entre revisións

Entre finais do XVII e mediados do XIX produciuse outro movemento en dirección ao oeste dunha numerosa poboación xitana, fuxindo da escravitude ou ben aproveitando a súa abolición en [[Moldavia]] e [[Valaquia]] en 1860<ref>[http://www.apdha.org/documentos/rumanos.pdf Rumanos], [[PDF]].</ref>, ou como consecuencia do recrudecemento da persecución en Europa occidental (especialmente en Francia e Alemaña). Os xitanos emigraron a [[América Latina]] nun número que, coma sempre, segue sendo un misterio. Según Koen Peeters a independencia de [[Serbia]] en 1878 acelerou esa saída, e as causas que explican o novo éxodo masivo poden ser varias: "''En primeiro lugar, á presión de asimilación; en segundo lugar, ás novas posibilidades nas súas actividades laborais; e, en terceiro lugar, a motivos comúns a outros emigrantes de Serbia, como poden ser, por un lado, a idea de que no Novo Mundo tiñan moitas posibilidades de conseguir grandes fortunas, as leiesleis que favoreceron a inmigración ou tamén a aparición de novas posibilidades no que respecta a medios de transporte''"<ref>''[http://www.unionromani.org/tchatchi48.htm I Tchatchipen]. Revista trimestral de investigación gitana, nº 48 (octubre-diciembre 2004).</ref>. Tamén en torno a 1860 rexístrase a saída de xitanos británicos (“romnichels”) e a principios do século XX houbo unha nova partida en masa de xitanos valacos.