Fosforilación: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 10:
O ATP é a principal molécula que transporta e cede enerxía na célula, pero tamén existen outros nucleótidos que poden amacenar e ceder enerxía, pero que interveñen só en reaccións especializadas do metabolismo e non desempeñan o papel xeral do ATP. Entre elas están o [[GTP]] (intervén, por exemplo, na síntese de proteínas), ou [[UTP]] (intervén no metabolismo de polisacáridos), [[CTP]] (intervén metabolismo de lípidos)<ref name="lenin">''Principios de bioquímica [de] Lehninger''. Quinta edición. David L. Nelson, Michael M. Cox ; coordinador da tradución: Claudi M. Cuchillo. Barcelona : Omega, 2009.</ref>. Ademais os [[nucleósido trifosfato|nucleósidos trifosfato]] son necesarios para a síntese dos ácidos nucleicos, na que perden dous fosfatos.
Ademais, existen tamén outras moléculas que quedan moi "enerxizadas" ao unirse a elas un fosfato e que se denominan ''[[fosfato de alta enerxía|moléculas fosfatadas de alta enerxía]]''. Cando o seu [[hidrólise do ATP|fosfato se hidroliza]] poden ceder enerxía para impulsar algunha reacíón. Entre elas están o [[1,3-difosfoglicerato]], ou o [[fosfoenolpiruvato]].
A [[fosfocreatina]] almacena temporalmente enerxía no músculo e tecido nervioso e despois pode pasar o seu fosfato ao ADP por fosforilación pola acción do encima [[creatina quinase]]. No músculo hai 3 ou 4 veces máis fosfocreatina ca ATP.
| |||