Madura: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2
Breogan2008 (conversa | contribucións)
m Reemplazos con Replacer: «da masacre»
Liña 36:
Logo da primeira guerra de sucesión xavanesa entre Amangkurat III e o seu tío Pangerer Puger, os holandeses lograron o control da metade leste de Madura en 1705. O recoñecemento holandés de Puger foi influenciado polo señor de Madura Occidental, Cakraningrat II, que se cre que apoiou o recoñecemento de Puger coa esperanza de que unha nova guerra no centro de Xava proporcionaría aos madureses a oportunidade de interferir. Con todo, cando Amangkurat foi arrestado e exiliado a Ceilán, Puger tomou o título de [[Pakubuwono I]] e asinou un tratado cos holandeses no que lles concedeu Madura Oriental.
 
Os Cakraningrats acordaron axudar aos holandeses a anular a rebelión de 1740 en Xava Central logo dado masacre chinesachinés en 1740. Nun tratado de 1743 cos holandeses, Pakubuwono cedíu a soberanía plena de Madura aos holandeses, que foi disputada por Cakraningrat IV. Cakraningrat fuxiu a Banjarmasin, refuxiouse cos ingleses, foi expoliado e traizoado polo sultán, e capturado polos holandeses e exiliado ao [[Cabo de Boa Esperanza]].
 
Os holandeses continuaron as divisións administrativas de Madura de catro estados cada un co seu propio rexente. A illa foi inicialmente importante como fonte de tropas coloniais e na segunda metade do século XIX converteuse na principal fonte de sal para os territorios controlados polos holandeses no arquipélago.