Alienación: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
→Alienación desde Marx ata a modernidade tardía: Corrección gramatical Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través da aplicación móbil Edición desde aplicación Android |
||
Liña 8:
A alienación aínda que pode entenderse como unha categoría relativa a disfuncións sociais do individuo, atopa o seu maior uso na [[filosofía]]. Tamén a alienación caracteriza a transformación de fenómenos e relacións, calesquera que sexan, en algo distinto do que en realidade son, a alteración e deformación, na [[conciencia]] dos individuos, das súas auténticas relacións de vida. As fontes da idea de alienación poden atoparse tamén de xeito simbólico nos representantes románticos da [[Ilustración]] francesa ([[Jean-Jacques Rousseau|Rousseau]]) e alemá ([[Johann Wolfgang von Goethe|Goethe]], [[Schiller]]).
Obxectivamente, esa idea expresaba a protesta contra o carácter antihumanista das relacións da [[propiedade privada]]. Ese aspecto do problema atopou eco na filosofía clásica alemá, pese a que nela se facía fincapé noutras cuestións. Foi [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel|Hegel]] quen a utilizou por primeira vez como ''negación'', en relación co real. Marx, quen é deudor da filosofía hegeliana, toma o termo e aplícao á
Nas súas obras clásicas das décadas de 1850 e 1860, Marx substitúe a categoría de alienación, que figuraba nos seus primeiros traballos, por todo un sistema de conceptos, entre os cales a alienación tamén aparece como característica concreta das relacións de produción do [[capitalismo]] ([[fetichismo da mercancía]]). Actualmente, como a maioría dos conceptos filosóficos e institucións sociais, a alienación -como categoría analítica- atópase nunha crise teórica debido ás profundas transformacións sociais que deron paso á sociedade posmoderna.
|