Fundidor domiciliado no barrio de Naya de Lavadores. Co [[golpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] foi chamado a filas e desetoudesertou e estivo fuxido. Reclamado por requisitoria en xuño de 1937 xunto con [[Roberto Oya Alonso]], [[Álvaro Ballesteros Estévez]], [[Eugenio González Fernández]], [[Abraham Lloriente Sánchez]], [[Fermín Pais Alonso]] e outros veciños de Lavadores fuxidos,<ref>''El Pueblo Gallego'', 18-6-1937, p. 2.</ref> foi declarado en rebeldía. Membro do grupo de [[José García Morales]] e o seu irmán. O seu irmán [[Jaime Santos Caride]], de 15 anos, morreu nun enfrontamento coa garda civil o 10 de febreiro de 1938. Presentouse en 1939 ante o gobernador civil de Pontevedra [[Manuel Gómez Cantos]]. Volveu ao monte ante o temor a ser detido. En xullo de 1940 foi procesado por atraco e roubo con [[Amador García Coco]] e [[Manuel Rodríguez Fernández]].<ref>Requisitoria, ''El Pueblo Gallego'', 16-6-1940, p. 2.</ref> Decidiu vender aos seus antigos compañeiros, caendo pola súa delación [[Julio Guillén Biel]] e [[Jesús Lago González]]. A pesar diso foi xulgado en Vigo por rebelión militar e condenado a pena de morte. Foi fusilado no castelo do Castro de Vigo o [[15 de decembro]] de [[1941]].
