Roberto López Rodríguez: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións)
m lig int
Xas (conversa | contribucións)
m lig int
Liña 1:
{{Biografía}}
'''Roberto López Rodríguez''', '''''Pajarito''''', nado no [[O Barco de Valdeorras|Barco de Valdeorras]] e finado en [[Francia]], foi un guerrilleiro antifranquista galego.
 
== Traxectoria ==
Veciño da [[A Rúa|Rúa]]. Logo do [[golpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] foi voluntario no exército republicano. Coa caída da fronte asturiana foi detido e xulgado en Asturias e condenado a pena de morte, que foi conmutada a cadea perpetua. Membro do grupo guerrilleiro comandado por [[Arturo López Delgado]] que loitou na bisbarra de Valdeorras. O 6 de agosto de 1942 Arturo morreu nun enfrontamento coa Garda civil preto da súa aldea natal, con [[Ovidio González Vázquez]] ''O Pollon'', [[Ildefonso Fernández Seoane]] ''Coñeira'' e Manuel Monteserín ''Gerardo''. O grupo foi denunciado por un labrego que os aprovisionou de viño. Despois de comer e beber, os guerrilleiros estaban durmindo e foron sorprendidos pola Garda Civil. Roberto López logrou fuxir. Uniuse ao grupo de [[Mario de Langullo]] e participou con el nalgunhas accións, como a do casarío da Mata en 1947. Exiliouse en Francia en abril de 1952 con [[Gloria Blanco Diéguez]].<ref>[http://losdelasierra.info/IMG/article_PDF/BLANCO-DIEGUEZ-Gloria_a9896.pdf BLANCO DIEGUEZ, Gloria]</ref> Cruzaron a fronteira francesa con [[Odilio Fernández Rodríguez]] "Blas" e a súa muller o 20 de abril de 1952. Dirixíronse á Béziers ([[Hérault]]), onde estiveron na casa doutros exiliados, Bienvenido Piñeiro, de Murcia, e a súa muller Dolores Fernández Campos, de [[Freixido, Petín|Freixido]] ([[Petín]]. En agosto de 1957 chegou a París.
<ref>[http://consellodacultura.gal/mediateca/pubs.pdf/exilio.pdf ''Repertorio biobibliográfico do exilio galego: Unha primeira achega''], CCG (2001), páx. 288.</ref>.
Cruzaron a fronteira francesa con [[Odilio Fernández Rodríguez]] "Blas" e a súa muller o 20 de abril de 1952. Dirixíronse á Béziers, Hérault, onde estiveron na casa doutros exiliados, Bienvenido Piñeiro, de Murcia, e a súa muller Dolores Fernández Campos, de Freixido, Petín. En agosto de 1957 chegou a París.
<ref>[http://consellodacultura.gal/mediateca/pubs.pdf/exilio.pdf ''Repertorio biobibliográfico do exilio galego: Unha primeira achega''], CCG (2001), páx. 288.</ref>.
 
== Notas ==