Celso Emilio Ferreiro: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 50:
Posteriormente no ano 1955 publicou ''Voz y Voto'',<ref>{{Cita libro|título=Longa Noite de Pedra|apelidos=Navaza|nome=Gonzalo|editorial=Xerais|ano=2017|ISBN=978-84-7507-452-8|serie=Biblioteca das Letras Galegas|páxina=15}}</ref> os poemas desta obra, orixinariamente escritos en castelán, foron publicados semiclandestinamente en Vigo, con falso pé de imprenta, nunha suposta colección "Papel de estraza" dunha tamén imaxinaria Editorial Rex S.A, de [[Montevideo]]. Moitos dos poemas deste libro foron incorporados - xa en galego - a ''Longa Noite de Pedra''.
=== Na emigración ===
Liña 59:
Antes da súa marcha, o 15 de maio de 1966, fíxoselle unha homenaxe de despedida en Ourense, que acabou converténdose en todo un acto de desafío ao réxime [[franquismo|franquista]] e de apoio da intelectualidade galega aos labregos que se mobilizaran polas expropiacións efectuadas para a construción do [[encoro de Castrelo de Miño]].
Xa en Venezuela, colaborou coa [[Hermandad Gallega de Venezuela|Hermandad Gallega]], fundou o ''[[Patronato da Cultura Galega]]'', e traballou no gabinete do Presidente [[Rafael Caldera]]. Mais axiña aniñou a decepción en Celso Emilio. No [[1968]], tras un proceso fraudulento, no que o propio Celso Emilio perdeu por 25 votos, accedeu á dirección da ''Hermandad'' un grupo reaccionario proclive ao franquismo, que decidiu expulsalo a el e máis ao seu fillo o 17 de xullo do ano 1968. O poeta respondeu así á misiva na que lles comunicaron as súas expulsións:{{Sfn|Álvarez Cáccamo|1991|p=18}} {{cita|(...) grandemente satisfeitos de ter sido ouxeto da xenreira represiva dise Consello (...), desautorizamos que se revise o noso caso, pois non queremos, baixo ningun conceito, renunciar ao privilexio de sabernos repudiados polo feixismo.}}
O propio poeta terá manifestado, nunha carta publicada o 12 de xullo dese mismo ano, ó seu amigo Xesús Alonso Montero que: ''“la Hermandad Gallega no es hermandad ni es gallega”'' <ref>{{Cita web|url=http://www.cronicasdelaemigracion.com/articulo/galicia/nunez-seixas-ferreiro-sufria-saudade-lejania-frustracion-emigracion/20120528111128025873.html|páxina-web=Crónicas de la emigración|título=Núñez Seixas: “Ferreiro sufría de saudade en la lejanía y de la frustración de la emigración"|data-acceso=14/09/2021|apelidos=Rebeca Caride|nome=Santiago|data-publicación=28/05/2012}}</ref>''.''
O encontro con estes sectores mercantilistas e reaccionarios, cando el esperaba atopar unha Galiza viva e combatente, inspiroulle o libro ''[[Viaxe ao país dos ananos]]''.
Grazas á súa iniciativa gravouse e editouse en [[Caracas]] en [[1970]] o primeiro disco [[Long Play|LP]] en galego, ''[[Galicia canta (1970)|Galicia canta]]'', onde ademais de ser o autor de varias das letras e da presentación do disco co heterónimo de Arístides Silveira, el mesmo interactuou con [[Xulio Formoso]] tocando o pandeiro.
| |||