Wally Funk: Diferenzas entre revisións

Funk creceu en Taos, Novo México.<ref>{{Cita web|url=https://books.google.com/books?id=DuLvAAAAMAAJ&q=%22****FAA+Inspector+for+SWAP.+Home:+655+8th+Pl.,+Hermosa+Beach.+Calif.+Born+Feb.+1,+1939,+Las+Vegas,+N.M.+Other+Activities%22|título=Who's Who in Aviation|data=13 de outubro de 1973}}</ref> Seus pais eran donos dunha tenda . A familia tiña unha colección de obras de arte de artistas de Taos, pois os artistas trocaban obras de arte para pagar as súas compras na tenda.<ref name=":0" />

Aos 20 anos, Funk tornouse aviadora profesional.<ref name="WA12">{{Citar web|url=http://womenaviators.org/WallyFunk.html|título=|dataacceso=16 de xuño de 2013|website=|título=Women aviators. Wally Funk}}</ref> Seu primeiro traballo foi en Fort Sill, Oklahoma, como Instrutora de Voo Civil de oficiais subalternos e comissionados do Exército dos Estados Unidos. <ref name="Ninetynines3">{{Citar web|url=http://www.ninety-nines.org/wally-funk.htm|título=Advancing Women Pilots {{!}} Women Pilots Today {{!}} Wally Funk|dataacceso=21 de abril de 2016|website=The Ninety-Nines, Inc.}}</ref> Funk foi a primeira muller instrutora de voo nunha base militar dos Estados Unidos. No outono de 1961, ela aceptou un emprego como Instrutora de Voo Certificada, Carta e Piloto Xefe nunha empresa de aviación en Hawthorne, California.<ref>{{Cita web|título=The Unlaunchable Wally Funk|apelidos3=|apelidos8=|nome8=|apelidos7=|apelidos6=|apelidos5=|apelidos4=|nome3=|url=https://www.latimes.com/archives/la-xpm-2004-jan-18-tm-wallyfunk03-story.html|apelidos2=|apelidos=Lerner, Preston|lingua=en-US|data-acceso=2021-07-20|data=2004-01-18|páxina-web=Los Angeles Times|apelidos9=}}</ref>

En febreiro de 1961, Funk se ofreceuofreceuse como voluntaria para o Programa "Mulleres no Espazo". O programa era dirixido por William Randolph Lovelace e tiña o apoio da NASA, aínda que non tivese patrocínio oficial do goberno. Funk entrou en contacto con Lovelace, detallando súa experiencia e conquistas. A pesar de ser máis mozomoza do que a faixa etária de recrutamento de 25 a 40 anos, Funk foi convidada a participar. Vinte e cinco mulleres foron convidadas, 19 se inscribiron e 13 se formaron, incluíndo Funk, que aos 21 anos era de máis nova. Nalgunhas probas, ela tivo unha puntuación mellor do que John Glenn.

Como as outras participantes do programa, Funk foi sometida a rigorosas probas físicosfísicas e mentais. Nunha proba, as voluntarias foron colocadas en tanques de illamento. Funk ficou no tanque, sen alucinar, por 10 horas e 35 minutos, unha marca. Ela pasou nas probas e foi cualificada para ir ao espazo. A súa puntuación foi a terceira mellor no programa Mercury 13. A pesar diso, o programa foi cancelado antes que as mulleres fixesen a última proba.<ref name="WA12" />

Cando a NASA finalmente comezou a aceptar mulleres ao final dos anos 1970, Funk inscribiuse tres veces. A pesar dedas súas credenciais impresionantes, foi rexeitada.<ref name="Varnum2009">{{Cita novas|url=http://wallyfly.com/wally_pdf.pdf|título=Wally Funk: still ready for space travel|data=outono de 2009|data-acceso=23 de xullo de 2019|xornal=State Magazine}}</ref>