Perspectiva (gráfica): Diferenzas entre revisións

▲A '''perspectiva cun punto de fuga''', tamén coñecida como '''''perspectiva renacentista''''', foi o primeiro método de perspectiva exacta, que se basea nun punto de fuga situado na liña do horizonte, para o cal converxen as rectas paralelas, que ao seren transformadas en diagonais, no cadro, provocan a sensación de profundidade.<ref>Witting, F. - Von Kunst und Christentum, Estrasburgo, 1903, vol. 8.</ref>

▲A '''perspectiva con dous puntos de fuga''' é un método de perspectiva exacta desenvolvido por Brook Taylor, en 1715 e mellorado en 1719 <ref name="capozzi">[[Delton Capozzi|Capozzi, Delton]]. Desenho Técnico Vol. 2. Universitária, São Paulo, 2006, p. 79-80.</ref> no ''New Principles of Linear Perspective''.<ref name="Ardevan">[[Ardevan Machado|Machado, Ardevan]], Perspectiva. Ed. Grêmio Politécnico, São Paulo: 1983.</ref>

▲A '''perspectiva con tres puntos de fuga''' é unha proxección central na que un punto de fuga está situado fora da altura dos ollos (liña do [[Horizonte (xeografía)|horizonte]]). É moi usada para ilustrar, con "exaxero",<ref>{{Cita libro|apelidos=Otto G. Ocvirk|título=Fundamentos de Arte|ano=2014|páxinas=|ID=ISBN 978-85-8055-375-8}} p.234.</ref> unha escena observada de abaixo para arriba ou viceversa, aínda que poida ter outras relacións entre os elementos do sistema proxectivo.<ref>{{Cita libro|apelidos=Gill, Robert W.|título=Desenho de perspectiva|ano=1989|páxinas=115|ID=p. 24}}</ref> Resulta natural en edificios e pezas grandes, pero non en obxectos pequenos.

▲O proceso gráfico de perspectiva curvilínea foi usado para deseñar obxectos nunha superficie plana, coa intención de crear a sensación de que se está a observar unha superficie curvilínea. Artistas como [[Jan van Eyck]] e [[Maurits Cornelis Escher|Escher]] desenvolveron traballos con ese tipo de representación. En 1968 un proceso esférico foi codificado polos artistas e historiadores André Unte e Albert Flocon, no libro ''La Perspective curviligne''<ref name="Français">Albert Flocon and André Barre, ''La Perspective curviligne'', Flammarion, Éditeur, Paris, 1968</ref>, que foi traducido para o inglés, en 1987, como ''Curvilinear Perspective: From Visual Space cho the Constructed Image''.<ref name="Anglais">Albert Flocon and André Barre, ''CurvilinearPerspective: From Visual Space to the Constructed Image'', Tradução: Robert Hansen, University of California Press, Berkely and Los Angeles, Califórnia, 1987 ISBN 0520059794</ref>

▲A '''perspectiva cuatridimensional ou cuadridimensional''' é un proceso contemporáneo, desenvolvido en 1997, que crea escenas con distintos puntos de vista, os cales foron "vistos" por un observador móbel (o deseñador) e que poden ser rexistrados en superficies planas ou curvilíneas.<ref>Androniki, Katiki. Featured Artists Vol IV. Winchester: Mediaplan Publisher, 2013. ISBN 9789609877466 (pp. 20-23)</ref>

▲A '''perspectiva isométrica''' é un caso particular de proxección cilíndrica ortogonal. O sistema de eixes da situación a ser proxectada ocorrerá na perspectiva, vistos no plano, de forma equiangular a 120º. Isto é, un cubo estaría representado de frente como un hexágono regular e cada ángulo recto, de 90º no espazo, pasa a ser de 120º no plano (no papel). Desta forma, é posíbel trazar unha perspectiva isométrica a través dunha malla de rectas trazadas a partir de ángulos de 30º.<ref name="Machado_Iso">[[Ardevan Machado|Machado, Ardevan]] - Perspectiva. São Paulo: Grêmio Politécnico, 1983, '''p. 207'''.</ref><ref name="Dozzi">{{Cita libro|apelidos=Dozzi, Antonio & Francisco, Daniel|título=Desenho técnico|ano=1987|páxinas=|ID=Cap. 8}}</ref> O termo '''isométrica''' vén do [[Lingua grega|grego]]: "mesma medida", xa que as medidas ortogonais, retiradas das vistas ortogonais, son redebuxadas nos eixes x, y e z cos tamaños indicados polas cotas. As liñas inclinadas, que están fóra dos tres eixes ortogonais non teñen as mesmas medidas.<ref>{{Cita libro|apelidos=Rodríguez de Abajo, F. Javier|ano=2004|título=Tratado de Perspectiva|edición=5|editorial=Editorial Donostiarra, S.A.|lingua=español|ISBN=978-84-7063-048-4}}</ref>

▲O que caracteriza a '''perspectiva dimétrica''' é o feito de que dous dos seus eixes se proxectan en ángulos iguais no cadro. A escala gráfica de construción é semellante á da proxección isométrica, mais para ser deseñada son aplicados coeficientes de redución nos eixes horizontais.<ref name="Dozzi">{{Cita libro|apelidos=Dozzi, Antonio & Francisco, Daniel|título=Desenho técnico|ano=1987|páxinas=|ID=Cap. 8}}</ref><ref name="Leupen">B. Leupen e.a. (2007). Ontwerp en analyse. 010 Publishers, 2007. ISBN 90-6450-558-6.</ref>

▲Na '''perspectiva trimétrica''' tres ángulos do triedro de referencia proxéctanse en ángulos desiguais no cadro, dese modo os tres eixes deben ser sometidos a coeficientes de redución diferentes.<ref name="Dozzi">{{Cita libro|apelidos=Dozzi, Antonio & Francisco, Daniel|título=Desenho técnico|ano=1987|páxinas=|ID=Cap. 8}}</ref><ref name="Leupen">B. Leupen e.a. (2007). Ontwerp en analyse. 010 Publishers, 2007. ISBN 90-6450-558-6.</ref>