Homeopatía: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 261:
|at =aphorism 128
|isbn =978-0-87983-228-5
}}</ref> Hahnemann utilizaba regularmente dilucións de ata 300C pero opinaba que "debe haber un límite na materia".<ref name="Haehl1922" />{{rp|322|date=January 2015}} Para contrarrestar a redución de potencia a altas dilucións elaborou a idea de que era necesario darlle á preparación sacudidas vigorosas (sucusión) golpeando sobre unha superficie elástica.<ref name=":8" /> Os homeópatas non se poñen de acordo sobre o número e forza dos golpes que hai que dar e non hai ningún xeito de comprobar os resultados que se afirma que teñen estas sacudidas.<ref name="Shelton" />{{rp|67–69|date=January 2015}} Esta elaboración das preparacións por dilucións repetidas e sacudidas denomínana "potenciación" e "dinamización".
 
Os críticos da homeopatía xeralmente salientan o absurdas que son as dilucións utilizadas en homeopatía utilizando analoxías.<ref name="Appendix2"> Para unha máis ampla discusión das disolucións homeopáticas e as matemáticas implicadas ver [[dilución homeopática]].</ref> Un exemplo matematicamente correcto é que unha solución 12C é equivalente a botar "unhas areíñas de sal no océano do Atlántico norte e sur" .<ref name="Bambridge"> (''"a pinch of salt in both the North and South Atlantic Oceans"'')