Telefonía móbil 4G: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.7 |
||
Liña 6:
4G está baseada por completo no [[Protocolo de Internet|protocolo IP]], sendo un sistema e unha rede, que se acada grazas á converxencia entre redes cableadas e sen cable. A principal diferenza coas xeracións anteriores é a capacidade para soportar velocidades de acceso meirandes de 100 Mbit/s en movemento e 1 Gbit/s en repouso, mantendo unha calidade de servizo ([[QoS]]) de punta a punta de alta seguridade co mínimo custe posible.
O [[WWRF]] (''Wireless World Research Forum'') pretendeu que 4G fose unha fusión de tecnoloxías e protocolos, non só unha norma única, semellante a 3G, que inclúe tecnoloxías como [[GSM]] e [[CDMA]].<ref>http://www.idg.es/pcworldtech/mostrararticulo.asp?id=185167&seccion=movilidad {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100118224709/http://www.idg.es/pcworldtech/mostrararticulo.asp?id=185167&seccion=movilidad |date=18 de xaneiro de 2010 }}, arquivado en https://web.archive.org, consultado o 28 de out. de 2020</ref>
A empresa xaponesa NTT DoCoMo foi a primeira en realizar experimentos coas tecnoloxías 4G, acadando 100 Mbit/s (12,5 MB/s) nun coche a 200 km/h. Lanzou os primeiros servizos 4G baseados en tecnoloxía LTE en decembro de [[2010]] en [[Toquio]], [[Nagoia]] e [[Osaca]].
| |||