Wallis Simpson: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 4 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2
Breobot (conversa | contribucións)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 48:
Mentres tanto, [[Peregrine Cust]], sexto barón Brownlow e ''Lord in Waiting'' do rei, presionaba a Wallis no seu agocho no sur de Francia, para que renunciase a Eduardo.<ref>Un ''Lord in Waiting'' é unha persoa da nobreza que ocupa un cargo destinado á asistencia do monarca</ref> O 7 de decembro de 1936, Lord Brownlow leu á prensa a declaración que axudara a redactar e que anunciaba a resolución de Wallis de renunciar ao rei.<ref>{{cita libro|nome=Adrian|apelidos=Tinniswood|ligazón-autor=Adrian Tinniswood|title=Belton House|editorial=[[National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty|The National Trust]]|ano=1992|páxina=34|isbn=0707801133}}</ref> Con todo, Eduardo estaba decidido a casar. Como o asunto da abdicación cobrou forza, [[Theodore Goddard|John Theodore Goddard]], procurador de Wallis, declarou que: «[a súa] clienta estaba disposta a facer algo para aliviar a situación, pero o outro extremo da cancha [Eduardo VIII] estaba decidido». Isto indicaba, aparentemente, que o rei decidira que non tiña máis remedio que abdicar se quería casar.<ref>{{cita novas|url=http://www.guardian.co.uk/monarchy/story/0,2763,191136,00.html |title=Edward and Mrs Simpson cast in new light|apelidos=Norton-Taylor|nome=Richard|apelidos2=Evans|nome2=Rob|data=2 de marzo de 2000|xornal=[[The Guardian]]|dataacceso=9 de xaneiro de 2011|lingua=en}}</ref>
 
O 10 de decembro de 1936, Eduardo VIII asinou o [[instrumento de abdicación]] en presenza dos seus tres irmáns sobrevivientessobreviventes, o duque de York —que ascendeu ao trono ao día seguinte como [[Xurxo VI do Reino Unido|Xurxo VI]]—, o [[Henrique de Gloucester|duque de Gloucester]] e o [[Xurxo de Kent|duque de Kent]]. Algunhas leis especiais aprobadas polos parlamentos dos dominios finalizaron o proceso da abdicación ao día seguinte e no caso de [[Irlanda]], un día despois. O 11 de decembro de 1936, Eduardo emitiu unha declaración pública que dicía:<ref name="dw413">Windsor, duque de, páx. 413</ref>
{{cita|Todos vostedes coñecen as razóns que me induciron a renunciar ao trono. Quixera facerlles comprender que, ao tomar esta resolución, non esquecín en absoluto o país ou o Imperio, aos cales, primeiro como príncipe de Gales e máis tarde como rei, dediquei vinte e cinco anos de servizo. Mais poden crerme se lles digo que me resultou imposible soportar a pesada carga da responsabilidade e desempeñar as miñas funcións como rei, na forma en que desexaría facelo, sen a axuda e o apoio da muller que amo.<ref>{{cita web|url=http://books.google.com/books?id=Z00EAAAAMBAJ&pg=PA125&dq=I+have+found+it+impossible+to+carry+the+heavy+burden+of+responsibility,+and+to+discharge+my+duties+as+King+as+I+would+wish+to+do,+without+the+help+and+support+of+the+woman+I+love&hl=en&ei=2DgqTbeFOpDCsAOHkaGBBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CCgQ6AEwAQ#v=onepage&q=I%20have%20found%20it%20impossible%20to%20carry%20the%20heavy%20burden%20of%20responsibility%2C%20and%20to%20discharge%20my%20duties%20as%20King%20as%20I%20would%20wish%20to%20do%2C%20without%20the%20help%20and%20support%20of%20the%20woman%20I%20love&f=false|título=A King´s Story Part IV|apelidos=Windsor|nome=Eduardo, duque de|data=12 de xuño de 1950|obra=Life|páxina=125|lingua=en|dataacceso=25 de abril de 2011}}</ref>|}}