Leite: Diferenzas entre revisións

O consumo humano do leite de orixe animal comezou faihai uns 11.000 anos coa domesticación do gando durante o chamado [[óptimo climático]]. Este proceso deuse en especial no [[Oriente Medio]], impulsando a [[revolución neolítica]].<ref name=orign>Albano Beja-Pereira, Giorgio Bertorelle e outros: The origin of European cattle: Evidence from modern and ancient DNA PNAS,May 2006; 103:8113 - 8118</ref> O primeiro animal que se domesticou foi a [[vaca]], a partir do [[Uro (animal)|''Bos primigenius'']], despois a [[cabra]], aproximadamente nas mesmas datas, e finalmente a [[ovella]], entre 9000 e 8000&nbsp;a.&nbsp;C. Existen hipóteses, como a do [[xenotipo|xenotipo aforrador]], que afirman que isto supuxo un cambio fundamental nos hábitos alimentarios das poboacións cazadoras-recolectoras, que pasaron de alimentarse con inxestas abundantes pero esporádicas a recibir contidos diarios de [[carbohidrato]]s. Segundo esta teoría, este cambio fixo que as poboacións euro-asiáticas se volvesen máis resistentes á [[diabetes|diabetes tipo 2]] e máis tolerantes á [[lactosa]] en comparación con outras poboacións humanas que só máis recentemente coñeceron os produtos derivados da gandería. Con todo, esta hipótese non puido ser verificada e ata o seu propio autor, James V Neel a refutou, alegando que as diferenzas observadas en poboacións humanas poderían deberse a outros factores ambientais.<ref>{{Cita web|url=http://sitios.universia.edu.pe/noticias/principales/destacada.php?id=56242|título=¿Leche de llama?|dataacceso=05-15-2008|lingua=castelán|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20160305012010/http://sitios.universia.edu.pe/noticias/principales/destacada.php?id=56242|dataarquivo=05 de marzo de 2016|urlmorta=yes}}</ref><ref>{{cita publicación periódica|autor=Misra A, Ganda OP.|título=Migration and its impact on adiposity and type 2 diabetes|ano=2007|revista=Nutrition|volume=23|número=9|id=PMID 17679049|url=}}</ref>

Respecto da capacidade dos adultos para tolerartoleraren os produtos lácteos sen fermentar, en especial o leite, esgrimíronse varias [[hipótese]]s. Unha delas é que o xene responsable da [[lactase]] (enzima que hidroliza a lactosa), un xene raro e pouco frecuente nas poboacións europeas do Neolítico, posiblemente se conservou como consecuencia de incluír os produtos lácteos na alimentación humana.<ref>Burge J, Kirchner M, Bramanti B, Haak W y Thomas MG. 2007. Absence of the lactase-persistence-associated allele in early Neolithic Europeans. [http://www.pnas.org/content/104/10/3736.abstract ''Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America'' '''104 '''(10): 3736-3741.] 17/05/2015 {{en}}</ref> Aparecería faihai 7.500 nunha zona centrada ao redor da actual [[Hungría]], e aínda que este xene compensaría a deficiente síntese de [[vitamina D]] en [[latitude]]s setentrionais, este non parece un factor imprescindible para a súa aparición.<ref>Yuval Itan, Adam Powell, Mark A. Beaumont, Joachim Burger, Mark G. Thomas. 2009. The Origins of Lactase Persistence in Europe. [http://dx.doi.org/10.1371/journal.pcbi.1000491 PLOS Computational Biology Vol. '''5'''(8), e1000491.] Nota en castelán sobre o artigo en [http://www.madrimasd.org/informacionidi/noticias/noticia.asp?id=40815&origen=notiweb Madrid+d]. Consultado o 25 de maio de 2013</ref>

Durante a [[Idade Antiga]] e a [[Idade Media]], o leite era moi difícil de conservar e, por esta razón, consumíase frescafresco ou en forma de [[queixo]]s. CoNo tempodecurso dos anos, fóronse engadindo outros produtos lácteos como a [[manteiga]]. A [[Revolución Industrial]] en [[Europa]], ao redor de [[1830]], trouxo a posibilidade de transportar o leite fresco desde as zonas rurais ás grandes cidades grazas asás melloras nos [[transporte]]s. Co tempo, foron aparecendo novos instrumentos na industria de procesado do leite. Un dos máis coñecidos é o da [[pasteurización]], suxerida para o leite por primeira vez en [[1886]] polo químico agrícola alemán [[Franz von Soxhlet]]. Estas innovacións conseguiron que o leite teña un aspecto máis saudable, uns tempos de conservación máis predecibles e un procesado máis hixiénico.