Graeme Allwright: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 18:
=== As viaxes ===
Pronto, asustado polo éxito prefire afastarse da industria do espectáculo <ref>{{Cita web|url=https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2020/02/16/le-chanteur-folk-graeme-allwright-est-mort_6029780_3382.html|issn=1950-6244}}.</ref>. Rexeitando a relación clásica artista / fan a pesar do seu éxito na [[década de 1970]], dirixiu unha carreira á marxe dos medios de comunicación (censurado desde a súa participación na loita de Larzac e a dirección directa na súa canción ''Pacific blues'' en particular contra [[Valéry Giscard d'Estaing]] e as probas nucleares francesas<ref>«[http://archive.is/spxa Graeme Allwright - Brest]» (versión do {{data|5|6|2012}} en [[Archive.is|archive.today]]), publicado o {{data|22|11|2011}} no sitio web de [[Ouest-France]] (consultado o {{data|17|2|2020}}).</ref>). «Superado» polo seu éxito, temendo baixo a presión do «show-bizz» perder a súa liberdade, preferiu multiplicar estadías no estranxeiro (en particular en Etiopía), gravando álbums ao seu regreso. Fixo numerosas estadías na [[India]], participou na década dos 70 na aventura da cidade utópica de [[Auroville]], iniciada por La Mère, compañeira de [[Aurobindo|Sri Aurobindo]], traballando na reforestación desta zona deserta.
En 1975, descubre a [[Departamento de Reunión|illa de Reunión]], onde vive durante ano e medio (o álbum ''Questions'' élle dedicado en gran parte). Alí coñeceu a excelentes artistas [[Madagascar|malgaxes]], entre eles [[Erick Manana]] e [[Dina Rakotomanga]], que dende entón a miúdo o acompañarían durante as súas xiras por Francia. Divórciase de Catherine Dasté de quen xa estaba separado e volve casar con Claire Bataille <ref>{{Cita libro|páxina=[https://books.google.fr/books?id=OMpZDwAAQBAJ&pg=PT50 50]|ISBN=}}.</ref>, a súa axente artística. Teñen unha filla, Jeanne (nada en 1975) de dous anos {{,}} <ref>{{Cita libro|páxina=[https://books.google.fr/books?id=OMpZDwAAQBAJ&pg=PT42 42]|ISBN=}}.</ref> . Durante o mes de abril de 1978, participa na 2ª edición do Festival de primavera de Bourges.
Liña 29:
Na década dos 2000, engadiu [[jazz]], unha paixón de adolescencia, ao seu repertorio (álbum ''Tant de joies'' co cuarteto Glenn Ferris). Repite incansablemente en escena, xeralmente acompañado polos seus amigos músicos [[Madagascar|malagaxes]] Erik Manana e Dina Rakatomanga, continuando a ofrecer nas aldeas calorosos concertos nos que, con simplicidade e empatía intensa, comunica a súa procura «dunha estrela que nunca chegou a nomear realmente».
En 2005 regresa á terra da súa infancia cunha xira por Nova Zelandia, o seu país de orixe onde era totalmente descoñecido (a película ''Pacific Blues'' realizada en 2009 por Chantal Perrin e Arnaud Delplagne mostra esta viaxe e por primeira vez, o artista desvela á súa vida e á súa obra).
=== Fin da carreira e morte ===
| |||