Primeira guerra carlista: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Corrixín erro ortográfico Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil |
|||
Liña 64:
[[Ficheiro:Portrait of Isabella II of Spain.png|miniatura|dereita|180px|[[Isabel II de España]].]]
En España estaba en vigor a [[Lei sálica]] dende comezos do [[século XVIII]] que prohibía reinar ás mulleres. O [[31 de marzo]] de [[1830]] Fernando VII promulgou a [[Pragmática Sanción de 1830|pragmática sanción]], aprobada o [[30 de setembro]] de [[1789]] por [[Carlos IV de España|Carlos IV]], pero que non se fixera efectiva por razóns de política exterior. A pragmática establecía que se o rei non tiña herdeiro varón, herdaría a filla maior. Isto excluía, na práctica, ao infante [[Carlos María Isidro de Borbón|Carlos María Isidro]] da sucesión, por canto xa fose neno ou nena quen nacese da embarazada cuarta esposa do rei, sería o seu
En [[1832]], achándose o rei enfermo de gravidade na [[La Granja de San Ildefonso|Granja]], cortesáns partidarios do infante conseguiron que Fernando VII firmara un decreto derrogando a pragmática. Coa melloría da saúde do rei, o Goberno de [[Francisco Cea Bermúdez]] púxoa de novo en vigor. Tras iso, Carlos marchou a [[Portugal]]. No entanto, [[María Cristina de Borbón|María Cristina]], e esposa do rei, nomeada rexente durante a grave enfermidade deste (a herdeira Isabel apenas tiña tres anos nese momento), iniciou un acercamento cara aos [[liberalismo|liberais]] e concedeu unha ampla amnistía para os exiliados, para asegurarse apoios para a súa filla e prefigurando a viraxe político cara ao liberalismo que se produciría á morte do rei.
| |||