Arnulfo III de Flandres: Diferenzas entre revisións

'''Arnulfo III de Flandres''', chamado tamén ''Arnulfo o Desgraciado'', nado en [[1054]] e finado en [[Bavinchove]], preto de [[Cassel]], o [[22 de febreiro]] de [[1071]], foi [[Condado de Flandres|conde de Flandres]] e [[Condado de Hainaut|Hainaut]] entre [[1070]] e [[1071]]. Era fillo de [[Balduíno VI de Flandres|Balduíno VI]], conde de Flandres e de [[Riquilda de Hainaut|Riquilda]], condesa de Hainaut<ref>{{Cita libro|título=[[Biographie Nationale de Belgique]]|volume=volume 1|capítulo=Arnoul III (comte de Flandre)}}</ref>.

Segundo algúns historiadores, a pouca habilidade e crueldade da súa nai, Riquilda de Hainaut, empurrada polo rei [[Filipe I de Francia]] a tomar a rexencia en detrimento do irmán de Balduíno, [[Roberto o Frisón]], provocaron rapidamente unha insurrección da nobreza das principais cidades. Segundo outros historiadores, foi a ambición de Roberto o Frisón o que o impulsou a poñer en marcha os levantamentos. En [[1071]], Arnulfo III morreu na [[batalla de Cassel]], contra Roberto, que se converteu en Conde de Flandres. O [[condado de Hainaut]] foi parar ao seu irmán máis novo [[Balduíno II de Hainaut|Balduíno II de Hainaut]] ([[1056]] - [[1098]]).

Foi enterrado polo seu tío, que lle construíu un mausoleo en [[Saint-Bertin]]. A morte precoz deste conde é a orixe da lenda de Gerbodon, vasalo de Arnulfo, que o tería matado e, cheo de remordemento, tería pedido ao papa que lle cortase as mans; este tería ordenado ao seu cociñeiro que executase a tarefa, agás se non tremesen, cousa que se tería producido. Perdoado, Gerbodon tería morto en [[Abadía de Cluny|Cluny]], en loor de santidade.