Reactor nuclear: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 6 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0 |
algunhas correccións |
||
Liña 50:
Instalación destinada para a produción de enerxía a través da [[fusión nuclear]]. A investigación neste campo existe leva máis de 50 anos e xa, desde hai varios anos, é posíbel producir unha reacción de fusión nuclear controlada nun vaso de contención. Non se conseguiu aínda, mentres, manter unha reacción de fusión controlada ata atinxir o punto de "''breakeven''" (ou sexa unha situación na cal a cantidade de enerxía fornecida para iniciar e manter a reacción sexa menor que a cantidade de enerxía liberada pola reacción así producida).
As reaccións de fusión nuclear xuntan dous núcleos atómicos para formaren un. Inicialmente, iso require unha cantidade moi elevada de enerxía para vencer a repulsión electromagnética inherente entre estes núcleos. A diferenza en masa entre os dous núcleos iniciais e aquel resultante da reacción (lixeiramente máis leve que a suma dos dous precursores) é convertida nunha enorme cantidade de enerxía conforme previsto
Xa que os núcleos de elementos máis leves se fusionan máis facilmente que aqueles de elementos máis pesados, o [[
Débese resaltar, porén, que existen mesturas alternativas que, a pesar de exixiren un fornecemento de enerxía inicial maior, serían máis simples de produciren e/ou controlaren e hai ata combustíbeis candidatos que non emitirían neutróns ao sufriren a reacción de fusión, os chamados combustíbeis aneutrónicos.
Liña 58:
Basicamente, entón, unha das maiores dificultades é a obtención dunha enorme presión e temperatura que o proceso requere, as cales se atopan na [[natureza]] soamente no interior dunha [[Estrela (astronomía)|estrela]]. Outro problema é que a utilización de moitos dos posíbeis combustíbeis (inclusive o D-T) resulta na emisión de [[neutrón]]s polo plasma durante fusión, os cales bombardean os compoñentes internos do reactor, tornándoos radioactivos. Para se conseguir a fusión é necesario máis do que unha alta temperatura: ten de existir plasma suficiente para que os núcleos se encontren e se fundan, e a temperatura elevada ten de ser producida por tempo suficiente para que iso aconteza. Porén, a combinación certa de todos estes factores móstrase, ata agora, imposíbel de alcanzar.
Ao longo dos últimos anos, varios grupos de enxeñeiros e científicos téñense dedicado ao desenvolvemento de novas
Algúns investigadores xa chegaron a caracterizar varios dos aspectos máis críticos na aplicación práctica, en servizo real, de tales materias como, por exemplo, conformabilidade, soldabilidade e resistencia á fluencia conforme presentado no libro "Investigations of the Formability, Weldability and Creep Resistance of Some Potential Low-activation Austenitic Stainless Steels for Fusion Reactor Applications (ISBN 0-85311-148-0): A.H. Bott, G.X. Butterworth, [[F. B. Pickering]]".
Liña 70:
Os primeiros modelos magnéticos, [[Estados Unidos de América|americanos]], coñecidos como [[Stellarator]] xeraban o campo directamente nun reactor [[toroidal]], co problema da infiltración do plasma entre as liñas do campo.
Os enxeñeiros [[Rusia|rusos]]
Namentres o maior (2004) reactor deste tipo ,o [[JET]] [https://web.archive.org/web/20090723101818/http://www.jet.efda.org/] aínda non atinxiu a temperatura (1 millón de graos) e a presión necesarias para a manutención da reacción, en 1997 este reactor experimental, de feito, atinxiu un pico de potencia de fusión de 16MWs, aínda un récord mundial (2004). A mesma experiencia acadou un valor de Q=0,7. Q é a razón entre a potencia fornecida para iniciar e manter a fusión e a enerxía xerada por esta reacción, unha reacción auto-sostida require Q>1.
| |||