Linguas dravídicas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 7:
Os lingüistas adoitan dividir esta familia en tres grupos :
* O setentrional, que está localizado nas comunidades espalladas do noroeste e do nordeste da península india.
* O central, que comprende como principais linguas o [[lingua telugúatelugu|telugútelugu]], o [[lingua gondî|gondî]], o [[lingua conda|conda]], o [[lingua cui|cui]], o [[lingua manda|manda]]...
* O meridional, que comprende principalmente o [[lingua támil|támil]], o [[lingua canada|canada]] e o [[lingua malaialam|malaialam]].
 
Da trintena de linguas dravídicas as catro máis importantes por número de falantes son o telugútelugu (70 millóns), o támil (62 millóns), o malaialam (35 millóns), e o canada (outros 35 millóns). Por extensión, a máis difundida é o támil.
 
Esta familia lingüística independente sufriu e exerceu diversas influencias nas linguas veciñas. De feito, as linguas dravídicas teñen un léxico de orixe [[linguas indoiránicas|indoiránica]] moi importante, como no caso do támil, amplamente influenciado polo sánscrito. Pola contra, as linguas indoiránicas da India e do Paquistán integraron procedementos sintácticos propios das dravídicas, como a posición final fixa do verbo, pero tamén as consoantes [[retroflexa]]s das linguas dravídicas do norte.