Revisión como estaba o 15 de abril de 2019 ás 10:16 editar Breogan2008 (conversa \| contribucións) 452.813 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 2 de setembro de 2019 ás 01:37 editar desfacer Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións en Edición máis nova →
Liña 45: === Uso medicinal === En [[etnofarmacoloxía]] a [[raíz]] é usada para [[diarrea]]s na infancia. A infusión, en gargarexos ou gargarismos, é usado para inflamacións da boca e da gorxa ou en lavaduras de úlceras e na leucorrea<ref name="Matos, F.J.A 2002">Matos, F.J.A. 2002. ''Farmácias Vivas - sistema de utilização de plantas medicinais projetado para pequenas comunidades'', 4a. edição. Edições UFC, Fortaleza. (citado emen Lorenzi, Harri; Abreu Matos, Francisco José de: ''Plantas medicinais no Brasil: nativas e exóticas cultivadas''. Instituto Plantarum, Nova Odessa, SP, 2002. ISBN 85-86714-18-6)</ref><ref>Carriconde, C. 2000. ''Introdução ao uso de fitoterápicos nas patologias de APS''. CNMP, Olinda (citado emen Lorenzi, Harri; Abreu Matos, Francisco José de: ''Plantas medicinais no Brasil: nativas e exóticas cultivadas''. Instituto Plantarum, Nova Odessa, SP, 2002. ISBN 85-86714-18-6)</ref>. As follas teñen un aceite volátil rico en sesquiterpenos, entre eles o bisaboleno, alén do dietoximetano e dietoxetano que dan o aroma dos froitos. O principal compoñente do aceite das sementes é o ácido linoleico<ref>Craveiro, A.A., G.F. Fernandes, C.H.S. Andrade et al., 1981. ''Óleos essenciais de plantas do Nordeste''. Edições UFC, Fortaleza (citado emen Lorenzi, Harri; Abreu Matos, Francisco José de: ''Plantas medicinais no Brasil: nativas e exóticas cultivadas''. Instituto Plantarum, Nova Odessa, SP, 2002. ISBN 85-86714-18-6)</ref><ref>Robineau, L.G. (ed.) 1995. ''Hacia una farmacopea caribeña/TRAMIL''. Enda-Caribe UAG & Universidad de Antioquia. Santo Domingo (citado emen Lorenzi, Harri; Abreu Matos, Francisco José de: ''Plantas medicinais no Brasil: nativas e exóticas cultivadas''. Instituto Plantarum, Nova Odessa, SP, 2002. ISBN 85-86714-18-6)</ref>. O extracto acuoso do "ollo" (gromo) da goiabeira ten unha intensa actividade contra ''[[Salmonela]]'', a ''[[Serratia]]'' e ''[[Staphylococcus]]'', grandes responsábeis das diarreas de orixe microbiana. A actividade é mais forte na variedade de polpa vermella, e máis débil nas follas adultas e na casca<ref name="Matos, F.J.A 2002"/>. A [[Polpa (froita)\|polpa]] é usada para tratar [[parasito]]s intestinais coma ''[[Giardia lamblia]]'' e [[oxiúro\|lombrigas]] (''[[Enterobius vermicularis]]''). Liña 64: === Ligazóns externas === * [http://www.jardineiro.net/br/banco/psidium_guajava.php Goiaba emen Jardineiro.net] * [http://www.hort.purdue.edu/newcrop/morton/guava.html Fruits of Warm Climates: Guava] * [http://www.crfg.org/pubs/ff/guava.html California Rare Fruit Growers: Tropical Guava Fruit Facts]

Goiaba: Diferenzas entre revisións