Socialismo autoxestionario: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta15) |
||
Liña 30:
O socialismo de autoxestión xorde como alternativa ás experiencias de [[Estado socialista|socialismo real]] na URSS e así será revindicado por socialistas e comunistas non aliñados á [[Unión Soviética|URSS]], como a [[República Federal Socialista de Iugoslavia]]. Para algúns a experiencia iugoslava baixo [[Josip Broz Tito|Perico]] foi paradigmática respecto da autogestión.<ref>[https://web.archive.org/web/20090120031210/http://studiacroatica.org/revistas/046/0460102.htm A autoxestión iugoslava: Unha visión dentro do seu cadro ideolóxico-político marxista] (''en castelán'')</ref> Os principios do socialismo autoxestionario como ideoloxía do titoísmo foron sintetizados no Programa de Liubliana, de [[1958]] (ou ''Program Saveza Komunista Jugoslavije''), que afirmaba que: "o socialismo é un sistema social baseado na socialización dos medios de produción, en que a produción social é dirixida polos produtores directos asociados"; e que "o desenvolvemento, mesmo baixo o socialismo, debe proceder a través da superación de conflitos socioeconómicos endóxenos".<ref>[https://web.archive.org/web/20110115004351/http://colombia.indymedia.org/news/2008/04/84922.php Por unha comunicación autoxestionaria] (''en castelán'')</ref>
Neste sistema de socialismo autoxestionario, denominado tamén ''Samoupravljanje'', permitíase a propiedade privada dos medios de produción e en servizos, en certos sectores económicos secundarios, e baixo certos límites que varían segundo o país (en Iugoslavia podían existir empresas de até cinco traballadores en certas ramas). O resto de empresas eran [[Empresa pública|públicas]], e controladas polos propios traballadores de cada empresa, quen decidían como organizarse e investir, e entre quen se repartían os beneficios e perdas. Os produtos das empresas eran posteriormente vendidos no mercado privado, o cal levou en ocasións á competencia entre empresas.<ref>Lloyd G. Reynolds, ''[http://books.google.com.uy/books/about/Los_tres_mundos_de_la_econom%C3%ADa.html?id=HlK3AAAACAAJ&redir_esc=y Los tres mundos de la economía: capitalismo, socialismo y países menos desarrollados]'', Alianza Editorial: 1975, ISBN 8420615692 e 9788420615691 (capítulo III: Economías Socialistas, pág. 81) (''en castelán'')</ref><ref>[http://www.republicart.net/disc/aeas/kuljic01_es.htm Autoxestión de traballadores en Yugoslavia] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20181211021301/http://www.republicart.net/disc/aeas/kuljic01_es.htm |date=11 de decembro de 2018 }}, por O. Ressler (''en castelán'')</ref>
Tamén [[Alxeria]] en [[1963]] tentou a experiencia autoxestionaria, durante o goberno presidido por [[Ahmed Ben Bella|Ahmed Ben Bela.]] En Libia, empezouse a construír dende [[1969]] a [[2011]], durante a Gran Yamahiriya Árabe [[Libia]] Popular Socialista dirixida por Crnel. [[Muamar al-Qadafi|Muammar Gadafi]], baseado na Terceira teoría universal. Dalgunha maneira atópase unha tendencia similar nos [[Kibbutz|Kibutzim]] de Israel, especialmente é as súas orixes.
| |||