Eucalipto azul: Diferenzas entre revisións

Esta afirmación, matizada nos últimos anos, acompaña ao eucalipto desde os primeiros momentos da súa introdución: Eladio Rodríguez escribía (1949) que "''Considéraselle útil por varios conceptos, pois polo seu rápido desenvolvemento deseca o terreo, contribúe a sandar as localidades pantanosas e crese que as emanacións das súas follas destrúen os xermes das febres palúdicas''". Tamén se consideraba, pola mesma razón, bo para curar o paludismo: Cuveiro escribía en 1876 que "''Se usa con buen resultado en las fiebres intermitentes<ref>Cos nomes de ''febres intermitentes'' ou ''tercianas'' designábase o paludismo ou malaria.</ref>. Fórmase unha infusión teiforme con catro das súas follas pecioladas ou dúas das sentadas, que se dá dous veces ao día aínda durante o acceso, xa que axiña diminúe a forza. O seu extracto recoméndase nas neuralxias''".

 

 

Mesmo na 22ª edición do ''Diccionario'' da Real Academia Española (outubro de 2001) mantense a mesma tese: "''A árbore é de grande utilidade para sanear terreos pantanosos''"[http://buscon.rae.es/draeI/SrvltConsulta?TIPO_BUS=3&LEMA=eucalipto].