Exipto (provincia romana): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 145:
== Exipto romano posterior (séculos IV-VI) ==
[[ficheiro: NE 565ad.jpg | thumb |
O reinado de [[Constantino I o Grande|Constantino]] tamén viu a fundación de Constantinopla como nova capital para o Imperio Romano, e no transcurso do século IV o Imperio dividiuse en dous, con Exipto quedando no Imperio Oriental coa súa capital en Constantinopla. O latín, nunca ben establecido en Exipto, desempeñaría un papel en declive, o grego seguía sendo a lingua dominante do goberno e da erudición. Durante os séculos V e VI, o Imperio Romano de Oriente, coñecido historiograficamente como o [[Imperio Bizantino]], converteuse gradualmente nun estado completamente cristián cuxa cultura difería significativamente do seu pasado pagán.
A [[Decadencia do Imperio Romano| caída do Imperio Occidental]] no século V illou aos romanos exipcios da cultura de Roma e apresurou o crecemento do cristianismo. O triunfo do cristianismo levou a un abandono virtual das tradicións faraónicas, coa desaparición dos sacerdotes e sacerdotisas exipcias que oficiaban nos templos, ninguén podía ler os xeroglíficos exipcios do
O imperio oriental tornouse cada vez máis "oriental" en estilo, xa que os seus vínculos co vello mundo grego-romano desapareceron. O sistema grego de goberno local por parte dos cidadáns desapareceu completamente. Os ministerios, con novos nomes bizantinos, eran case hereditarios para as familias ricas en posesión de terras. Alexandría, a segunda cidade do imperio, continuou sendo un centro de controversia e violencia relixiosas.
[[Cirilo de Alexandría]], o patriarca de Alexandría, convenceu ao gobernador da cidade de expulsar aos xudeus da cidade no 415 coa axuda da multitude, en resposta á suposta masacre nocturna de moitos cristiáns a mans dos xudeus. {{Citation needed |
A nova controversia relixiosa foi sobre a natureza de [[Xesús de Nazaret]]. O problema era se tiña dúas naturezas, humanas e divinas, ou unha combinada (a [[unión hipostática]]) da súa humanidade e divindade. Isto pode parecer unha distinción arcana, pero nunha época moi relixiosa foi suficiente para dividir un imperio. A polémica [[Miafisismo|miafisista]] xurdiu despois do [[Primeiro Concilio de Constantinopla]] no 381 e continuou ata o [[Concilio de Calcedonia]] no 451, que decidiu en favor da posición de que Xesús tiña "dúas naturezas" debido á unión do miafisismo (combinado) co monofisismo (único).
Liña 159:
A Igrexa de Alexandría separouse das igrexas de Roma e Constantinopla sobre este tema, creando o que se convertería na igrexa ortodoxa copta de Alexandría, que segue a ser unha forza importante na vida relixiosa exipcia hoxe en día.<ref name="georgetown1">{{cite web |url= http://berkleycenter.georgetown.edu/resources/countries/egypt |title=Egypt |work= |publisher=[[Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs]] |date= |accessdate=2011-12-14}} See drop-down essay on "Islamic Conquest and the Ottoman Empire"</ref> Exipto e Siria permaneceron nos focos do sentimento Miafisista.
Non obstante, Exipto continuou sendo un importante centro económico para o Imperio ao que forneceu gran parte das súas necesidades agrícolas e de fabricación, e
== Invasión persa Sassaniana (619 d.C.) ==
| |||