Peróxido orgánico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 2:
[[Ficheiro:Peroxy-group.png|miniatura|150px|Estrutura xeral dun peróxido orgánico]]
Os '''peróxidos orgánicos''' son [[composto orgánico|compostos orgánicos]] que conteñen o [[grupo funcional]] [[peróxido]] (ROOR′). Se R′ é [[hidróxeno]], os compostos denomínanse hidroperóxidos orgánicos. Os '''perésteres''' teñen a estrutura xeral RC(O)OOR. O enlace O−O rompe facilmente, producindo [[radical libre|radicais libres]] da forma RO<sup>•</sup> (o punto representa un [[electrón desapareado]]). Así, os peróxidos orgánicos son útiles como [[iniciador de radical|iniciadores]] en varios tipos de [[polimerización]], como as resinas [[epoxi]] usadas en [[plástico reforzado con vidro|plásticos reforzados con vidro]]. O [[peróxido de metiletilcetona|MEKP]] e o [[peróxido de benzoílo]] son utilizados comunmente para este propósito. Porén, a mesma propiedade tamén determina que os peróxidos orgánicos poidan intencionalmente ou non iniciar a polimerización explosiva en materiais con [[enlace insaturado|enlaces químicos insaturados]], e este proceso pode utilizarse en [[explosivo]]s. Os peróxidos orgánicos, igual que os inorgánicos, son potentes axentes blanqueantes.<ref>Klenk, Herbert; Götz, Peter H.; Siegmeier, Rainer; Mayr, Wilfried, "Peroxy Compounds, Organic", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH</ref>
{{Imaxe múltiple
{{imaxe conxunta|porfila= 4|ancho=300| alto=200▼
| posición_táboa = right
| imaxe1 =Perester-2D-skeletal.png | lenda1 =Estrutura xeral dun peréster.▼
| dirección = horizontal
| imaxe2 =Ascaridol2.png | lenda2 =Un grupo ponte peróxido no [[ascaridol]].▼
| ancho =
| imaxe3 =Chondrillin.png | lenda3 =A condrilina é un dos 1,2-dioxenos naturais.▼
| título= | posición_título = | fondo_de_título =
| imaxe4 =Prostaglandin H2 skeletal.svg | lenda4 =A prostaglandina H2, un endoperóxido (peróxido cíclico), é un precursor doutras [[prostaglandina]]s.▼
| texto = | posición_texto = | fondo_de_texto =
▲ |
| posición_texto1 =
▲ |
| posición_texto2 =
▲ |
| posición_texto3 =
▲ |
}}
▲{{imaxe conxunta|porfila= 4|ancho=300| alto=200
| imaxe1 =| lenda1 =| imaxe2 =| lenda2 =| imaxe3 =| lenda3 =| imaxe4 =| lenda4 === Propiedades ==
A [[lonxitude de enlace|lonxitude do enlace]] O−O nos peróxidos é duns 1,45 [[ángstrom|Å]] won ángulos R−O−O (onde R = H, C) son duns 110° (similar aos da auga). Caracteristicamente, os ángulos diedros C−O−O−R (R = H, C) son duns 120°. O enlace O−O é relativamente feble, cunha [[enerxía de disociación de enlace]] de 45–50 kcal/mol, que é menos da metade que a forza dos enlaces C−C, C−H e C−O.<ref>{{Cita publicación periódica|title=A Reassessment of the Bond Dissociation Energies of Peroxides. An ''ab Initio'' Study|first1=Robert D.|last1=Bach|first2=Philippe Y.|last2=Ayala|first3=H. B.|last3=Schlegel|journal=[[J. Am. Chem. Soc.]]|date=1996|volume=118|issue=50|pages=12758–12765|doi=10.1021/ja961838i}}</ref><ref>{{Cita libro|title=PATAI'S Chemistry of Functional Groups|chapter=Stereochemical and conformational aspects of peroxy compounds|pages=85–96|year=1983|author=Otto Exner|editor=Saul Patai|publisher=Wiley|doi=10.1002/9780470771730.ch2|isbn=9780470771730}}</ref>
| |||