Revisión como estaba o 5 de marzo de 2019 ás 23:16 editar 148LENIN (conversa \| contribucións) 800 edicións m →‎Características principais das linguas galorrománicas ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 7 de abril de 2019 ás 21:21 editar desfacer 148LENIN (conversa \| contribucións) 800 edicións m →‎Características principais das linguas galorrománicas Edición máis nova →
Liña 57: * Evolución de (ca /ka/) inicial a (/ʃa/, /t͡ʃa/, /ca/) pronuciado como (x e ch en galego). Este fenómeno ocorre no francoprovenzal, as linguas de oïl, as linguas retorrománicas e os [[Lingua occitana\|dialectos norteños do occitano]]. Por exemplo (chanter en francés é pronunciado /ʃɑ̃te/), (cantar nos dialectos norteños do occitano é pronunciado /t͡ʃantɔ/) (cjantâ en friulano é pronunciado /canta/) que en galego significa cantar é pronunciado /kantaɾ/. * Conservación dos grupos latinos (cl, fl, pl) agás para as linguas galo-itálicas onde evolucionaron a (t͡ʃ). * Uso dos [[Plural\|plurales]] (e, i).▼ * Conservación da /t/ intervocalica. * Evolución dos grupos latinos (ci, ti, ce, te) ao (/z/, /s/ /t͡ʃ/). ▲* Uso dos [[Plural\|plurales]] (s) (e, i). == Notas ==

Linguas galorrománicas: Diferenzas entre revisións