Linguas ieniseianas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
ampliación |
arranxos |
||
Liña 1:
{{en uso}}
[[Ficheiro:Yeniseian map XVII-XX.png|miniatura|200px|Distribución das linguas ieniseianas no [[século XVII]] (raiado) e ao final do [[século XX]] (vermello).]]▼
{{Info lingua
| nome = Linguas ieniseianas
| nomenativo = Енисейские языки
| pronuncia =
| outrosnomes =
| corfamilia = Altaica
| estados = {{RUS}}
| rexión = Conca do [[río Ienisei]] central, [[Siberia]]
| falantes = 213 (ano [[2010]]) <ref name=K/>
| usuarios =
| posición =
| fam1 = [[Linguas turcas]]
| fam2 = [[Linguas turcas siberianas]]
| fam3 = [[Linguas na-dené|Linguas dené-ieniseianas]]
| emprego =
| fontes =
| escrita = [[alfabeto cirílico|Cirílico]]
| oficial =
| regulador = yeni1252 <ref>Hammarström, Harald; Forkel, Robert & Haspelmath, Martin, eds. (2017). "Yeniseian". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.</ref>
| iso2 =
▲| mapa = [[Ficheiro:Yeniseian map XVII-XX.png|miniatura|
}}
As '''linguas ieniseianas''',<ref>[https://digalego.xunta.gal/digalego/Html/index.php?op=ver&id=35335&opcion=entrada&entrada=ieniseiano%20-na Linguas ieniseianas] en ieniseiano -na, no Digalego.</ref> tamén coñecidas como '''linguas ieniseiacas''', son unha [[familia lingüística]] hipotética que pertence ao conxunto das [[linguas paleosiberianas]].
Liña 11 ⟶ 33:
Suxírese que as linguas ieniseianas falábanse nunha zona moito maior na antigüidade, incluíndo partes do norte de [[China]] e de [[Mongolia]].<ref>Vajda, Edward J. (2013): ''Yeniseian Peoples and Languages: A History of Yeniseian Studies with an Annotated Bibliography and a Source Guide''. Oxford/New York: Routledge. ISBN 978-0-7007-1290-8.</ref>
Pénsase que houbo tres variantes:
Os únicos sobrevivintes actuais son o [[pobo keta]].▼
* Ieniseiano meridional ([[Lingua keta|keta]])
* Ieniseiano setentrional †
* Ruanruano-Xiongnu † (posíbel)
== Orixe ==
Liña 17 ⟶ 44:
== Estado actual ==
A das linguas ieniseianas é una familia lingüística en perigo de extinción, cunha soa rama sobrevivinte, a [[lingua keta]], que tiña tan só uns 213 falantes nativos no ano [[2010]]. A vila de [[Kellog]], en Rusia, é o único lugar onde o keta aínda se ensina nas escolas. Aos alumnos subminístranselle libros especiais para os graos de segundo a cuarto, pero despois deses graos só hai bibliografía rusa para estudar a cultura keta.<ref name=K>{{Cite journal|last=Kryukova|first=Elena|year=2013|title=The Ket Language: from descriptive linguistic to interdisciplinary research|url=|journal=Tomsk Journal of Linguistics & Anthropology|volume=1|pages=39|via=}}</ref> A día de hoxe non se coñecen falantes [[Monolingüismo|monolingües]].<ref>{{Cite book|title=Loanwords in the World's Languages: a Comparative Handbook|last=Vajda|first=Edward J. |location=Berlin|publisher=De Gruyter Mouton|year=2006|isbn=|pages=471–500}}</ref>
== Notas ==
| |||