Xesús de Nazaret: Diferenzas entre revisións

==== Unción en Betania e Última Cea ====

{{Artigo principal|A Última Cea}}

En [[Betania]], preto de Xerusalén, foi unxido con perfumes por unha muller.<ref>{Biblia|Mt|26:6-13}}, {{Biblia|Mc|14:5-9}}, {{Biblia|Jn|12:1-8}}. No relato de Xoán, a muller que unxe a Xesús é [[María de Betania]], irmá de [[Lázaro de Betania|Lázaro]]; nos outros dous non se menciona o seu nome.</ref> Segundo os sinópticos, a noite de Pascua ceou en Xerusalén cos Apóstolos, no que a tradición cristiá designa como [[A Última Cea]]. No transcurso desta cea pascual, Xesús predixo que sería traizoado por un dos Apóstolos, [[Xudas Iscariote]]. Tomou pan nas mans, dicindo «Tomade e comede, este é o meu corpo» e, a continuación, collendo un cáliz de viño, dixo: «Bebede del todos, porque esta é o sangue da Alianza, que será derramada pola multitude para a remisión dos pecados».<ref>{{Biblia|Mt|26:26-29}}, {{Biblia|Mc|14:22-25}}, {{Biblia|Lc|22:19-20}}. Para os cristiáns, este xesto de Xesús representa a institución do [[sacramento (relixión)|sacramento]] da [[Eucaristía]].</ref> Profetizou tamén, segundo os sinópticos, que non volvería beber viño ata que non o bebese de novo no Reino de Deus.<ref>O Evanxeo de Xoán non fai referencia á Última Cea, xa que non sitúa a detención de Xesús na noite de Pascua, senón a anterior: si aparece nel, con todo, o anuncio da traizón de Xudas (Jn 13, 21-30) e un episodio que non aparece nos sinópticos, o lavatorio dos pés dos discípulos (Jn 13, 1-20).</ref>