Poesía: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lles (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Lles (conversa | contribucións)
Liña 84:
[[Ficheiro:Beowulf.firstpage.jpeg|miniatura|upright|O poema épico [[inglés antigo|anglosaxón]] ''[[Beowulf (poema)|Beowulf]]'' está escrito en [[verso]] [[aliteración|aliterativo]].]]
 
A rima, a aliteración, a asonancia e a [[Rima consonante|consonancia]] son camiños de crear patróns de son repetitivos. Poden ser empregadosempregadas como un elemento estrutural independente nun poema, para fornecer os patróns rítmicos, ou como elemento ornamental.<ref>{{Harvnb|Corn|1997|p=65}}</ref> Eles podenPoden conter un significado distinto dos patróns de son repetitivo creados. Por exemplo, [[Geoffrey Chaucer|Chaucer]] empregou a aliteración para burlarse do verso en inglés antigo e para representar unha personaxe como arcaica.<ref>{{cita libro|autor=Osberg, Richard H|editor=Gaylord, Alan T|título=Essays on the art of Chaucer's verse|isbn=978-0-8153-2951-0|publicación=Routledge|ano=2001|páxinas=195–228}}</ref>
 
A rima componse de sons idénticos ("rima consonante") ou semellantes ("rima asonante") que se atopan ó final das liñas ou en lugares predicibles dentro das liñas ("[[rima interna]]"). Entre as diferentes linguas varía a riqueza das estruturas rítmicas. O [[Lingua italiana|italiano]], por exemplo, ten unha rica estrutura rítmica que permite manter a rima en todo o poema. A riqueza defínese polos remates de palabras que seguen formas regulares. O inglés, que ten remates de palabras irregulares adoptadas doutras linguas, é menos rico en rima.<ref>{{cita libro|autor=Alighieri, Dante; Pinsky Robert (trans.)|título=The Inferno of Dante: A New Verse Translation|editor=Farrar, Straus & Giroux|ano=1994|isbn=0-374-17674-4}}</ref> O grao de riqueza das estruturas rítmicas dunha lingua xoga un papel esencial en determinar que formas poéticas son as máis comúns nesa lingua.<ref name=kiparsky>{{cita publicación periódica|xornal=Daedalus|título=The Role of Linguistics in a Theory of Poetry|autor=Kiparsky, Paul|páxinas=231–244|data=verán de 1973|volume=102|issue=3}}</ref>