Electroforese en xel bidimensional: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 10:
As dúas dimensións nas que se separan as proteínas usando esta técnica poden ser o seu punto isoeléctrico, masa do complexo proteico en estado [[PAGE nativa|nativo]], ou a masa da proteína.
A separación das proteínas por punto isoeléctrico denomínase [[isoelectroenfoque]] (IEF). Desta maneira, aplícase un gradiente de [[pH]] a un xel e un potencial eléctrico a través do xel, facendo un dos extremos máis positivo que o outro. A todos os valores de pH distintos dos seus puntos isoeléctricos, as proteínas estarán cargadas. Se están cargadas positivamente, serán puladas cara o extremo máis negativo do xel e se están cargadas negativamente serán puladas cara ao extremo máis positivo.
Para a análise do funcionamento das proteínas nunha [[célula (bioloxía)|célula]], o coñecemento da
Antes de separar as proteínas pola masa, son tratados con [[sodio dodecil sulfato]] (SDS) xunto con outros reactivos ([[SDS-PAGE]] en 1-D). Isto desnaturaliza as proteínas (é dicir, desprégase formando unha molécula longa e recta) e únese a certo número de moléculas de SDS de forma aproximadamente proporcional á loxutude da proteína. Como a lonxitude dunha proteína (cando se despregou) é aproximadamente proporcional á súa masa, isto equivale a dicir que se une a un número de moléculas de SDS aproximadamente proporcional á masa da proteína. Como as moléculas de SDS están cargadas negativamente, o resultado disto é que as proteínas terán todas aproximadamente a mesma razón masa-carga. Ademais, as proteínas non migran cando non teñen carga (un resultado do paso do electroenfoque), polo que a cobertura da proteína con SDS (cargado negativamente) permite a migración das proteínas na segunda dimensión (SDS-PAGE, non é compatible para o uso na primeira dimensión, xa que está cargado e hai que usar un deterxente non iónico ou [[zwitterión]]ico).
| |||