Xoana de Arco: Diferenzas entre revisións

'''Xoana de Arco''' ({{lang-fr|link=no|Jeanne d'Arc}}<ref>O seu nome foi escrito nunha variedade de formas, en particular antes da metade do século XIX. Véxase Pernoud and Clin, pp. 220–221. A súa firma aparece como "Jehanne" (véxase [http://www.stjoan-center.com/Album/part47.html www.stjoan-center.com/<span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="álbum">Album</span>/, parts 47] and [http://www.stjoan-center.com/Album/part49.html 49]; tamén se observa en Pernoud e Clin) {{en}}.</ref>), nada o [[5 de xaneiro|5]] ou o [[6 de xaneiro]]<ref name="Nacemento">As referencias bibliográficas modernas adoitan fixar o seu día de nacemento o 6 de xaneiro. O certo é que ela mesma só foi capaz de supoñer a súa propia idade: cando lle foi preguntada durante o seu proceso, respondeu « 19 anos, aproximadamente, creo. » - Fonte: Le procès de Jeanne d'Arc [arquive]. Todas as testemuñas do xuízo tamén estimaron aproximadamente a súa idade malia que moitos foron as súas padriños e madriñas. A data do 6 de xaneiro provén dunha soa fonte: unha carta do diplomático do reino de Francia Perceval de Boulainvilliers o duque de <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="Milán">Milan</span> escrita o 21 de xuño de 1429 : « Veu á luz da nosa vida mortal na noite da Epifanía do Señor». (ver ''Xoana de Arco por <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="se (condicional), si (afirmación)">si</span> mesma e polas súas testemuñas'', de Régine Pernoud, p. 98. O nacemento probablemente non foi rexistrado xa que a práctica de rexistrar os nacementos dos plebeos (ou xente que non era nobre) non comezou ata uns séculos máis tarde.</ref> de [[1412]] en [[Domrémy-la-Pucelle]], un pequeno poboado sito no [[Departamentos franceses|departamento francés]] de [[Vosgos]], e finada o [[30 de maio]] de [[1431]] en [[Ruán]], tamén coñecida como a '''Doncela de Orleáns''' (ou, en [[Lingua francesa|francés]], ''la Pucelle d'Orléans''), foi unha [[Heroe|heroína]], militar e santa francesa. A súa [[Festa|festividade]] conmemórase o día da súa morte, o 30 de maio, como é tradición na [[igrexa católica]].

De acordo cos datos solicitados no proceso de [[Ruán]], Xoana fíxose chamar sempre «Xoana a Doncela». No entanto, como ela mesma comentou, «dentro do meu pobo chamábanme Jehannette. En Francia, chamábanme Jehanne desde a miña chegada».<ref>O seu nome escribíase de moitos xeitos, especialmente antes do [[século XIX]]. Ver Pernoud e Clin, pp. 220;221. Supostamente ela asinaba o seu nome como "Jehanne" (ver [http://www.stjoan-center.com/Album/part47.html www.stjoan-center.com/<span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="álbum">Album</span>/, partes 47] e [http://www.stjoan-center.com/Album/part49.html 49]; tamén se menciona isto en Pernoud e Clin).</ref>

O [[29 de abril]] de [[1429]] Xoana chegou ao asedio de Orleáns. Non obstante, Jean De Orleáns, líder da familia ducal de Orleáns, excluíuna inicialmente da dirección das operacións e dos consellos de guerra, rexeitando informala sobre os preparativos e decisións bélicas.<ref>Historias e traballos de ficción adoitan referirse a este home por outros nomes. Algúns chámano o conde de Dunois, en referencia a un título que obtivo tras a morte de Xoana. Cando ela vivía <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="o, é correcto cando é o pronome">el</span> prefería chamarse o Bastardo de Orleáns, título que os seus contemporáneos entendían como unha honra porque o describía como o primo do rei Carlos VII. Ese nome adoita confundir os lectores modernos porque 'bastardo' se converteu <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="(estilo) procure evitar &quot;actualmente&quot;, &quot;na actualidade&quot;, ... Mellor &quot;no ano X&quot;, &quot;dende o ano X&quot;, ...">actualmente</span> nun insulto. "Jean d'Orleans" é menos preciso pero non anacronista. Para unha curta biografía, ver Pernoud <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="e, cando non é o símbolo químico do itrio">y</span> Clin, pp. 180–181.</ref> Isto non evitou que ela estivese presente na maioría de consellos e batallas. O grao de liderado militar que chegou a exercer segue sendo obxecto de debate entre historiadores. Os historiadores tradicionais como Edouard Perroy conclúen que ela principalmente levaba o estandarte e exercía un grande efecto sobre a moral dos soldados.<ref>Perroy, p. 283.</ref> Esta clase de análise adoitan basearse no testemuño de Xoana durante o xuízo, no cal afirmou que prefería o seu estandarte á súa espada. A investigación académica actual, que se centrou no xuízo posterior anulatorio, asevera que os seus compañeiros oficiais sinalaron que ela era unha tacticista de moito talento e unha estratego de éxito. Stephen W. Richey opinaba o seguinte, por exemplo: "Ela procedeu a liderar un exército nunha serie de vitorias impresionantes que cambiaron o curso da guerra".<ref>Richey, p. 4.</ref> En calquera caso, os historiadores están de acordo en que o exército tivo un grande éxito durante a curta carreira de Xoana.<ref>Pernoud <span style="background-color: rgb(255, 145, 145);" title="e, cando non é o símbolo químico do itrio">y</span> Clin, p. 230.</ref>