Secuenciación do ADN: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 41:
 
[[Ficheiro:DNA Sequencing gDNA libraries.jpg|miniatura|dereita|O ADN xenómico é fragmentado en anacos aleatoriamente e clonado nunha libraría bacteriana. O ADN dun clon de bacterias secuénciase e a secuencia ensámblase usando rexións solapadas do ADN.]]
A secuenciación a grande escala con frecuencia pretende secuenciar fragmentos de ADN moi longos, como [[cromosoma]]s enteiros, aínda que a secuenciación a grande escala pode tamén usarse para xerar cantidades moi grandes de secuencias curtas, como as que se encontran na técnica do ''[[phage display]]''. Para obxectivos máis longos como os cromosomas, a estratexia máis común consiste en cortalos en anacos máis pequenos con [[encima de restrición|encimas de restrición]] ou rompelos aplicando forzas mecánicas. O ADN fragmentado pode despois ser [[clonación de xenes|clonado]] nun [[vector de clonación|vector de ADN]] e amplificado nun [[hóspede]] bacterianao como ''[[Escherichia coli]]''. Os fragmentos curtos de ADN purificados dunha colonia bacteriana son secuenciados por separado e [[ensamblaxe da secuencia|ensamblados electónicamente]] nunha longa secuencia continua.
 
O termo "secuenciación ''de novo''" (en latín, "desde o principio") refírese especificamente aos métodos usados para determinar a secuencia dun ADN cuxa secuencia non se coñece previamente. As lagoas que queden na secuencia ensamblada poden encherse utilizando a técnica ''[[primer walking]]''. As distintas estratexias teñen diferentes vantaxes en velocidade e precisión; os métodos [[secuenciación de escopeta|de escopeta]] son moi utilizados para secuenciar xenomas grandes, pero a súa ensamblaxe é complexa e difícil, especialmente con [[Microsatélite (xenética)|repeticións de secuencia]], que con frecuencia orixinan lagoas durante a ensamblaxe do xenoma.