Xosé Manuel Cabada: Diferenzas entre revisións

De familia labrega, foi fillo de Manuel Cabada Prieto, natural de [[Marcenlos, Codeseda, A Estrada|Marcenlos]], e María Josefa Vázquez, de Barro. Xosé Manuel foi o segundo de tres irmáns. En [[1918]] entrou no [[Seminario de Santiago de Compostela]] ao mesmo tempo que estudaba Maxisterio e Filosofía e Letras na [[Universidade de Santiago de Compostela]]. Entrou en contacto co [[Galeguismo (política)|galeguismo]] e asistiu á V Asemblea das [[Irmandades da Fala]] ([[1923]]). En decembro de 1925 morreu a súa irmán Emilia. No curso 27-28 residiu no segundo piso do [[Pazo de Raxoi]] como preceptor dos Nenos de Coro da basílica compostelá.{{Sfn|Cabada Castro|2001}} En 1930 foi ordenado [[diácono]].{{Sfn|Cabada Castro|2001}} En [[1931]] saíu da Imprenta, Lib. e Enc. do Seminario C. o seu poemario ''[[:s:Vagalumes|Vagalumes]]'' ilustrado por [[Camilo Díaz Baliño]]. Tamén en 1931 ingresou no [[Partido Galeguista (histórico)|Partido Galeguista]]. Ese mesmo ano obtivo o título de licenciado en Filosofía e Letras en xuño, abandonou definitivamente a carreira eclesiástica e ingresou, a comezos de outubro, como profesor no Colexio xesuíta Apóstolo Santiago de [[Teis, Vigo]], onde coincidiu con [[Xesús Ferro Couselo]]. Asinou o 25 de outubro de 1931 o manifesto ''Afirmación Católica dun Grupo de Nacionalistas''.

Foi director dun instituto en [[Medina de Rioseco]] ([[Valladolid]]) en [[1933]], e trasladouse en [[1934]], tamén como director e profesor de [[Lingua latina|latín]], a outro de Linares, Xaén, onde morreu prematuramente por mor dunha [[peritonite]] en [[1936]], antes de casar coa súa noiva a farmacéutica andaluza María Luisa López Jiménez.{{Sfn|Cabada Castro|2001}}