Fabre d'Églantine: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liexa |
m Arranxos varios, replaced: <br> → <br/> |
||
Liña 46:
=== A Revolución ===
En [[1789]] rompeu coa súa parella e foi convivir coa actriz [[Caroline Remy]], quen, entusiasta da [[Revolución Francesa|Revolución]], propagaba os seus principios gañando o favor do público. ''<br/>Le Philinte de Molière ou la Suite du Misanthrope, ''comedia en cinco actos representada o 22 de febreiro de 1790, obtivo un éxito importante. Fabre d'Églantine participou activamente na vida política parisina, iniciou unha colaboración co xornal ''Révolutions'' ''de Paris,'' de Camille Desmoulins, e intentou sen éxito ser elixido xuíz de paz en [[Chevreuse]]: un panfleto anónimo definiuno como "ávido de cartos, gastador e avaro, mal pai e mal marido".<ref>C. Wolikow, ''Fabre d'Egantine'', 2006, p. 429.</ref>
E ao mesmo tempo continuaba a súa actividade como dramaturgo. O 20 de agosto de 1790 representouse ''Isabelle de Salisbury'', comedia heroica e lírica en tres actos con música de [[Bernardo Mengozzi]]; o 28 de xaneiro de 1791 a súa primeira comedia en dous actos, ''Le Convalescent de qualité, ou l'Aristocrate'', seguida en xuño por ''L'Intrigue épistolaire'', e en xullo por ''L'Apothicaire''. ''L'Héritière, ou les Champs et la Ville'', comedia en cinco actos, foi representada o 5 de novembro de [[1791]], e ''Le Sot orgueilleux ou L'école des élections'', púxose en escena o 7 de marzo de [[1792]].
No verán de [[1792]], pouco antes da caída da monarquía, Fabre d'Églantine ofrecería a súa colaboración á Corte, aínda que só como engano e para obter cartos, como xa fixeran Danton e outros dantonistas.<ref>L. A. Saint-Just, ''Rapport au nom du Comité de salut public et du Comité de sûreté général'', 31 de marzo de 1794, en ''Oeuvres complètes'', 2004, pp. 715-720.</ref><ref>A. F. B. Molleville, ''Histoire de la Révolution de France pendant les dernières années du règne de Louis XVI'', vol. 9, 1802, pp. 181-182.</ref> Despois do 10 de agosto 1792, Danton, novo ministro de Xustiza, nomeouno secretario. <span class="cx-segment" data-segmentid="119"></span>
Liña 73:
* {{Cita web|url=http://archive.org/stream/unprocesdecorrup00math#page/n7/mode/2up|título=A. Mathiez, ''L'Affaire de la Compagnie des Indes'', 1920}}
{{Control de autoridades}}
{{ORDENAR: Eglantine, Fabre}}
[[Categoría:Actores de Francia]]
| |||