Karl Richard Lepsius: Diferenzas entre revisións

Estudou entre 1823 e 1829 na prestixiosa Landesschule en Pforta, e a continuación en [[Leipzig]], [[Gotinga]] e  mais en [[Berlín]] [[filoloxía]] e [[lingüística comparada]]. En 1833 defendeu o doutoramento coa tese ''De tabulis Eugubinis''. Visitou París por un curto período e alí ao acudir a conferencias de Jean Letronne soubo dos esforzos de [[Jean-François Champollion]] por traducir a [[pedra de Rosetta]] e descifrar a [[lingua exipcia]], tamén nesa capital rematou un dos seus primeiros escritos ''Lettre à M. Rosellini sur l’alphabet hiéroglyphiques'' recoñecendo que o traballo de Champollion, sen consideralo totalmente exitoso no desciframento da [[Xeróglifo exipcio|lingua]],<ref>''{{Webarchiv|url=http://www.lepsius-online.de/index.php/carl-richard-lepsius/richard-lepsius-biographie/44-hieroglyphen-entzifferung|wayback=20140504153542|text=Lepsius‘ Beitrag zur allgemeinen Sprachforschung – Entzifferung und Systematisierung der Hieroglyphen}}''</ref> trouxera orde no sistema de escritura e establecera a metodoloxía para o seu estudo.

O rei [[Federico Guillerme IV de Prusia|Federico Guillerme IV]] encargoulle a dirección da expedición prusiana a Exipto (1842-1845). O seu obxecivo era obter moldes de xeso de importantes esculturas e, de ser posible, levar obxectos artísticos orixanisorixanais, incluíndo papiros a Berlín.<ref>Friedrich von Borries, Jens-Uwe Fischer: ''Die Berliner Weltverbesserungsmaschine. ''</ref> Lepsius seleccionou oos compoñenteparticipanes dana expedicion coidadosamente, visitou  [[Menfis|Memfis,]], o val do Nilo ata [[Luxor]], as cidades do reino meroítico, ana actual [[Sudán]], un pouco ao Nortenorte de [[Khartún]] e chegou ao Sudán Centralcentral. No camiño de volta, foivolveu oao val do Nilo, de novo, desviándose paracara oao [[mar vermelloVermello]] e oao mosteiro de Santa Catarina do Sinaí. No outono de 1845 chegou a  [[Siria]] e rematando en [[Constantinopla]].

Grazas a un acordo co gobernante exipcio , Muhammad AliAlí, Lepsius puido levar pezas orixinais para Prusia. Os resultados da expedición publicáronse na monumental ''Denkmäler aus Ägypten und Äthiopien'' (1849-1859, 12 volumes). O seu diario publicárono postumamente [[Ludwig Borchardt]], Kurth Sethe, Heinrich Schaefer e Walter Wreszinski.