Batalla de Annual: Diferenzas entre revisións

En febreiro de [[1920]] o xeneral [[Manuel Fernández Silvestre]], tomou posesión do cargo de Comandante Xeneral de [[Melilla]]. Coa súa chegada a este posto, ordenou o avance das tropas durante todo o ano para conquistar os territorios ao oeste de Melilla.

A misión era moi complcada pola escasa preparación dos soldados españois, na súa maioría recrutas, mal pagados e alimentados e peor equipados<ref name=":0">Avilés (2011), p. 11</ref> <ref>Giráldez (2003), pp. 41-42</ref>(dotados de fusís e de artillería pesada moi anticuada) e calzados (con abarcas e alpargatas) e que tiñan un medo terríbel aos rifeños e rapidamente se desmoralizaron. Tamén se deu unha corrupción xeralizada tanto na intendencia como entre a oficialidade, que vendía armas e municións aos propios rifeños.<ref>Arturo Barea, no seu libro ''La ruta'' (segundo libro da triloxía ''La forja de un rebelde''), refire en varios momentos episodios de corrupción entre xefes, oficiais e suboficiais españois.</ref>