Jacques-Louis David: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Comezo revisión lingüística
→‎O xuramento dos Horacios: Remato corrección lingüística
Liña 57:
 
== O xuramento dos Horacios ==
Tras terse dado a coñecer, o estadoEstado encargalleencárgalle que pinte ''Horacio defendido polo seu fillo'', porén David discrepa tanto no título coma nas dimensións, dando lugar ao ''[[Xuramento dos Horacios]]'' cun gran formato, 330 x 425 cm. Pintada en [[1785]] e actualmente exposta no [[Louvre]] é a obra máis coñecida de David e está considerada coma a obra cume da pintura [[Neoclasicismo|Neoclásicaneoclásica]].
 
A temática da obra é o cumprimento do deber por riba de calquera sentimento persoal. Toma a historia de [[Tito Livio]] no período de guerras entre [[Roma]] e [[Alba Longa]] ([[-668|668 a.C.]]). A disputa entre as dúas cidades decídese resolver por un combate inusual: os Horacios, trixéminos romanos, contra os Curiacios, trixéminos de Alba. O drama radica no parentesco familiar, xa que unha das irmás dos Horacios, Sabina, estaba prometida cun Curiacio. A pesar disto, e como vemos reflexadoreflectido na obra, o pai Horacio exhorta os seus fillos aá loita.
 
David sitúa a escena no patio dunha casa. AÁ esquerda atopamos os fillos e no centro da composición o pai, que é quen realiza a acción principal, o xuramento, obrigándoos oao cumprimento do deber coa patria. E na dereita atopamos as mulleres, vestidas á moda romana.
 
A través da xestualización e a expresión corporal comunícase connosco. Busca a claridade, de ahí o uso das cores apagadas, como mostra de [[Racionalismo|racionalidade]]. No xuramento das espadas é onde se observa a maior tensión dentro da obra, figuras con moita enerxía que contrastan co desconsolo do grupo das figuras femininas.
 
O fondo divídese en tres arcos que son os que dividen a escena do primeiro término, cada grupo enmárcase nun dos arcos laterais, e a figura do pai no central. A arquitectura carece de ornamentación, propia do estilo,; por outra banda estoisto contribúe a resaltar o tema tráxico representado.
 
David vai compoñer por contraposición, fai que as figuras resalten sobre o fondo, oao mesmo tempo que contrastan entre si, primeiro dentro dos propios grupos, por un lado os Horacios e o pai, este conxunto contraponse co das mulleres, e tódalas figuras contra os arcos do fondo.
 
A perspectiva céntrase nas mans da figura do pai, que é o que realiza a acción principal do xuramento e sostén as espadas. Seguindo as liñas do pavimento atopamos que o punto de fuga coincide nestonisto.
 
Dos tres Horacios, o que está en primeiro plano é o que atrae a mirada do espectador, a lenda di que só un dos irmáns saíu vitorioso da batalla. Os outros dous extendenestenden as mans en dirección aá espada,; a forza representada nese acto é o seu firme compromiso coa patria. As miradas coinciden co punto de fuga e coa liña de horizonte, onde o máis destacado é o xuramento. Para que esta mensaxe nos chegue de forma clara David suprime todo o accesorio que podería complicar a nosa percepción do tema.
 
O cadro na época foi acollido pola crítica de forma negativa polas ideas políticas ahínel representadas.
 
{{Control de autoridades}}