HER2/neu: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Creada como tradución da páxina "HER2/neu" |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
O HER2/neu, coñecido tamén como '''ErbB2''' e designado como [[Grupo de diferenciación|cúmulo de diferenciación]] '''CD340''' e '''p185''', é un protooncoxene localizado no brazo grande do [[cromosoma 17]], concretamente na rexión 17q21.1. O seu código é {{HUGO|ERBB2}} {{HUGO|ERBB2}} . Codifica unha glicoproteína de 185 kDa con actividade [[Tirosina quinase|tirosina quinasr]] no seu dominio intracitosólico. Trátase dun receptor para o [[factor de crecemento]] de tipo epidérmico humano, aínda que, á data non se lle coñecen ligandos e é considerado un receptor orfo. É clave para o crecemento e a división normal das células, polo que a súa expresión anormal está vinculada a procesos cancerosos. Converteuse nun importante marcador e diana de tratamento oncoxénico, especialmente do [[Cancro de mama|cancro de mama.]] A súa actividade encimática está descrita polo número {{EC number|2.7.10.1}} .
Sobreexprésase en arredor do 25-30% das pacientes con [[Cancro de mama|cancro de mama.]] Isto está asociado a unha incrementada actividade biolóxica do tumor, é dicir, unha taxa de división acelerada por maior resposta da célula ós niveis normais de factores de crecemento. Xeralmente é indicativo dunha evolución desfavorable do cancro de mama.<ref>MORALES, Luisa, REIGOSA, Aldo, CALEIRAS, Eduardo et al. [http://www.scielo.org.ve/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0535-51332008000100008&lng=es&nrm=iso Expresión del HER2/neu en pacientes venezolanas con cáncer de mama localmente avanzado] (en español). Invest. clín. [online]. mar. 2008, vol.49, no.1 [citado 4 de junio de 2010], p.69-78. ISSN 0535-5133.</ref> As pacientes con cancro de mama que presentan amplificación de HER2/neu presentan xeralmente unha forma máis agresiva de cancro, ademais dunha maior resistencia a tratamentos convencionais. Existe por exemplo unha gran probabilidade de resistencia ó tratamento
Mediante a técnica FISH ou hibridación in situ fluorescente pódese determinar o número de copias que posúe o paciente a partir dunha [[biopsia]] de tecido, mediante o deseño dunha sonda específica que hibride co locus. Ademais, estudos de hibridación de tipo [[Southern blot|Southern]], [[Western blot|Western]] e [[Northern blot|Northern]] indicaron que a amplificación do xene se correlaciona cunha sobreexpresión do mesmo, o cal dá un valor prognóstico desfavorable.
| |||