Estuario: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 59:
 
==Clasificación segundo a circulación da auga==
A circulación das augas nos estuarios está controlada polo caudal que entra dos ríos, as mareas, as precipitacións en terra, a evaporación da auga, do vento e doutros procesos oceánicos como os [[afloramento (oceanografía)|afloramentos]], o fluxo creado polo réxime de turbulencias ou as tormentas. O fluxo de circulación dos estuarios, e en particular nas [[ría]]s, pode ter procesos de circulación da auga nos que hai períodos de estratificación na columna de auga ou mestura vertical. Estes procesos están determinados pola [[salinidade]] da auga e a [[temperatura]] e afectan ao tempo de residencia e exposición da auga no estuario.
 
En función dos procesos de circulación da auga, e mestura vertical, pódense catalogar diferentes tipos de estuarios.
 
===De cuña salgada===
Nestes estuarios a entrada de auga desde o río sobrepasasupera a entrada de auga mariña, polo que as mareas teñen un impacto mínimo. As [[Auga doce|augas doces]] están sempre por riba da [[Auga do mar|auga salgada]] nunha capa que gradualmente se vai reducindo cara ao mar aberto. A capa de auga salgada, máis [[Densidade|densa]], vaise reducindo canto máis a dentro do esteiro se vai, e vaise reducindo da superficie ao fondo do esteiro (forma unha cuña salgada). Xa que existe unha diferenza de velocidade de fluxo entre as dúas capas de augas, as forzas de choque das dúas capas producen ondas internas na superficie, que facilitan que a auga salgada (inferior) se mesture coa auga doce, superior.
 
Un exemplo de cuña salgada é o [[río Mississippi]].<ref name="Kennish">{{Cita libro |apelidos=Kennish |nome=M. J. |ano=1986 |título=Ecology of Estuaries. Volume I: Physical and Chemical Aspects |lugar=Boca Raton, FL |editores=CRC Press |isbn=0-8493-5892-2 }}</ref>
Liña 71:
Se a forza da marea aumenta, a entrada de auga doce desde o río ten un menor impacto que a auga mariña. Neste caso a turbulencia causada pola mestura das augas favorece que o gradiente de salinidade varíe non no perfil vertical do esteiro senón no perfil lonxitudinal (do exterior ao interior). Nestes casos hai unha condición de estratificación moderada.
 
Algúns exemplos de son a [[baía de Chesapeake]] e a [[baía de Narragansett]].<ref name="Kennish"/>
 
===Totalmente mesturado===
Se as forzas das mareas superan a entrada de auga doce polos ríos é que hai un caso de esteiro cunha columna de auga ben mesturada e na que non existen gradientes verticais de salinidade. As intensas mestura por [[turbulencia]] e efectos [[eddy]] a fronteira entre a auga doce a salgada desaparece.
 
A zona externa da [[baía de Delaware]] e o [[río Raritan]] de [[Nova Jersey]] son exemplos de estuarios totalmente mesturados.<ref name="Kennish"/>
 
===Inverso===
Os esteiros inversos son casos de climas secos onde a evaporación supera amplamente a entrada de auga doce. Neles fórmanse unha zona de máximo de salinidade e tanto o fluxo de auga oceánica como de río flúen cara a superficie desta zona.<ref name="wolanski_1986">{{Cita publicación periódica | apelidos1 = Wolanski | nome1 = E. | ano = 1986 | título = An evaporation-driven salinity maximum zone in Australian tropical estuaries | xornal = Estuarine, Coastal, and Shelf Science | volume = 22 | edición = 4 | páxinas = 415–424 | doi = 10.1016/0272-7714(86)90065-X}}</ref> Esa auga vese empuxada cara a abaixo e difúndese pola superficie do fondo do esteiro, expandíndose en todas as direccións.<ref name="wolanski_1986" />
 
Un exemplo de esteiro inverso é o esteiro do Golfo[[golfo de Spencer]], en [[Australia do Sur]]
 
===Intermitentes===
O hidrodinámica dos esteiros pode variar amplamente por cambios nas condicións ambientais. Así, namentres exista unha entrada de auga por [[Precipitación (meteoroloxía)|precipitación]] na cabeceira dos ríos poden actuar como de cuña salgada. Porén, se acontece un período de [[seca]] este aporte de auga doce pode desaparecer, e a hidrodinámica do esteiro pasa a depender das correntes oceánicas e actuar como unha mera [[baía]] oceánica.<ref>{{cita web | apelidos =Tomczak |first=M. |year=2000 |url=http://www.es.flinders.edu.au/~mattom/IntroOc/notes/lecture12.html |title=Oceanography Notes Ch. 12: Estuaries |accessdate=30 November 2006 }}</ref><ref name="Day">{{cite book |last=Day |first=J. H. |year=1981 |title=Estuarine Ecology |location=Rotterdam |publisher=A. A. Balkema |isbn=90-6191-205-9 }}</ref>
 
Nesta liña as rías teñen unha hidrodinámica estacional na que pasan varios momentos de augas totalmente mesturadas verticalmente a momentos de estratificación vertical.
 
==Os estuarios como ecosistemas mariños==
Os estuarios son hábitats de multitude de grupos de organismos que soportan unha alta [[produción primaria|produtividade]], que é o caso do [[fitoplancto]]. Os estuarios albergan [[Hábitat|hábitats]] para o [[Desova|desove]] múltiples especies de [[peixes]], como o [[salmón]],<ref>{{cite journal |first=Bronwyn M. |last=Gillanders |url=http://www.int-res.com/articles/meps2003/247/m247p281.pdf |title=Evidence of connectivity between juvenile and adult habitats for mobile marine fauna: an important component of nurseries |year=2003 |series=Marine Ecology Progress Series }}</ref> para os [[mamíferos mariños]] e [[ave]]s é un lugares de nutrición e cría.<ref>{{cita publicación periódica |nome=Jennifer A. |apelidos=Gill |título=The buffer effect and large-scale population regulation in migratory birds |ano=2001 |xornal= Nature |volume=412 |edición=6845 |páxinas=436–438 |doi=10.1038/35086568 |pmid=11473317}}</ref>
 
Dúas características que varían continuamente nestes hábitats e aos que as especies se necesitan adaptar son a salinidade e a [[sedimentación]]. O [[fitoplancto]] soné oso principaisprincipal produtoresprodutor primarios dos estuarios. Móvense entre as masas de auga grazas aos seus mecanismos de mobilidade ou pola deriva das correntes oceánicas. As súa produtividade depende en parte da turbulencia da auga. Moitas especies de peixes e de invertebrados teñen diferentes métodos para controlar, ou crear, os cambios na salinidade da auga que os rodea e denomínanse osmocomformadores e [[osmorreguladorOsmorregulación|osmorreguladores]]es. Moitos animais fan [[tobo|ocos]] e agóchanse neles para non ser predadosdepredados e vivir en ambientes de sedimentación máis estables. O [[detrito]]s do fondo dos esteiros é unha fonte de alimentación para múltiples grupos. Por outra parte, as [[bacteria]]s que se atopan no sedimento teñen unha alta demanda de osíxeno. Elas favorecen unha redución dos niveis de osíxeno do sedimento e xeran condicións de [[anoxia]], que pode ser importante se non hai un fluxo de auga continuo.
 
==Notas==