Antonio Rey Soto: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
lig ints
Liña 4:
 
== Traxectoria ==
Estudou Dereito e Filosofía e Letras nasna universidades[[Universidade de Santiago de Compostela]] e a [[Universidade Central]]. Despois estudou Teoloxía e ordenouse sacerdote. Foi capelán de [[Isidoro de Temes Sáenz]] e [[Ángela Santamarina Alduncín]], [[Condado do Val de Ouselle|condesa deldo ValleVal de OselleOuselle]]. Publicou os seus primeiros poemas en ''[[La Nueva Época]]'' e foi redactor de ''[[La Galerna]]'' (1900).
 
Amigo persoal de [[Castelao]], casouno con [[Virxinia Pereira Renda|Virxinia Pereira]] na igrexa de [[A Estrada, A Estrada|San Paio]], da [[A Estrada|Estrada]], o [[19 de outubro]] de [[1912]]. Castelao fixo unha [[caricatura]] del<ref>[http://www.museo.depo.es/coleccion/catalogo.castelao/ga.03110000.html?TCWMLrGePI Caricatura], no Museo de Pontevedra</ref>. Ingresou na [[Real Academia Galega]] o 30 de agosto de [[1920]].
Liña 10:
En agosto de 1922 fundou en Vigo, xunto a [[Antonio Méndez Laserna]] e [[Carlos Reguenga]], a produtora cinematográfica [[Celta Film]]. O principal obxectivo da sociedade era facer películas sobre [[Galicia]] e [[Asturias]] para complementar as conferencias literarias do propio Rey Soto, que vai ser o director artístico da empresa.
 
A finais de 1923 Rey Soto embarcou cara a [[América]] para amosar o filme ''Un viaje a través de Galicia y Asturias'' aos ememigrantes que alí vivían. A experiencia non resultou e Rey Soto ficou moi decepcionado pola escasa acollida da película. Permaneceu en América até 1931.
igrantes que alí vivían. A experiencia non resultou e Rey Soto ficou moi decepcionado pola escasa acollida da película. Permaneceu en América até 1931.
 
Ao longo da súa vida, Rey Soto foi formando unha moi valiosa biblioteca que poucos anos antes da súa morte cedeu ao [[Convento de San Xoán de Poio|Mosteiro de Poio]], onde hoxe se conserva. Entre as obras máis salientables destacan as ''Constitucións sinodais'' da [[diocese de Ourense]] editadas por [[Vasco Díaz Tanco]] en [[1544]] e un exemplar do ''Livro do Infante D. Pedro de Portugal'', editado en [[1644]]. Ademais, legou ao mosteiro a súa colección de prensa na que se inclúen xornais ourensáns coma ''[[El Eco de Orense]]'' e ''[[El Diario de Orense]]''.