O xeo que forma os icebergs está formado por aguaauga salgada loao contrario dedo que se podíapoida pensar, laxa que aínda que o sal se usa como anticongelanteanticonxelante, simplemente esé un retardador da congelaciónconxelación e yfai que a aguaauga se congeleconxele a aproximadamente -1 [[ºC]] (por iso se esparexe nas estradas). Aínda que o sal sexa un bo retardador da conxelación en terra, non serve de nada contra os -20 °C que se dan no [[océano Ártico]] e o [[océano Antártico|Antártico]]. Os icebergs proceden dos [[glaciar]]es que chegan á costa e rompen en grandes bloques que son despois arrastrados polas correntes, a miúdo ata latitudes bastante baixas. Un exemplo coñecido é o afundimento do [[RMS Titanic|Titanic]], que se produciu ao colidir cun iceberg cando xa se atopaba preto das costas de Nova Inglaterra, debido a que a Corrente do Labrador adoita arrastralos ata as latitudes dos Bancos de Terranova e mesmo máis ó sur, ata o punto de encontro coa Corrente do Golfo. Se se observa nun mapa o límite sur dos xeos flotantes no Atlántico Norte, pódese comprobar que presenta unha prolongación cara ao sur paralela a América do Norte e outra cara ao norte xunto ás costas europeas. En outubro de 1999, un iceberg do tamaño de Londres desprendeuse da [[barreira de xeo]] Antártica.
Estas illas de xeo existen grazas a unha '''propiedade notable da auga''': na súa forma sólida, ten menor densidade que en estado líquido. Se non fose este o caso, o xeo acumularíase no fondo dos océanos e non nas súas superficies.
