Membrana basilar: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Cambio o modelo: Cite book; cambios estética |
m →Dispersión de frecuencias: Arranxos varios, replaced: {{cite journal → {{Cita publicación periódica (4) |
||
Liña 44:
</ref>
a [[relación de dispersión|dispersión]] das ondas sonoras entrantes para separar as frecuencias espacialmente. En resumo, a membrana vaise facendo máis estreita e é máis ríxida nun extremo que no outro. Ademais, as ondas sonoras que viaxan ao extremo máis flexible e afastado da membrana basilar teñen que viaxar a través dunha columna líquida máis longa que as que viaxan cara ao extremo menos ríxido e cercano. Cada parte da membrana basilar, xunto co fluído que a rodea, pode entón considerarse como un sistema de "resorte de masa" con diferentes propiedades de resonancia: alta rixidez e baixa masa, e, por tanto, altas frecuencias de resonancia no extreno cercano, e baixa rixidez e alta masa, e, por tanto, baixas frecuencias de resonancia, no extremo afastado.<ref>{{Cita libro |author=Schnupp J., Nelken I., King A.|title=Auditory Neuroscience |publisher=MIT Press |location=Cambridge MA |year=2011 |pages= |isbn=0-262-11318-X |oclc= |doi=}}
</ref> Isto causa que o son entrante dunha certa frecuencia vibre nalgúnas puntos da membrana máis que noutros. Como demostraron os experimentos do [[Premio Nobel]] [[Georg von Békésy]], as altas frecuencias orixinan as máximas vibracións no extremo basal da espiral coclear, onde a membrana é estreita e ríxida, e as baixas frecuencias orixinan as máximas vibracións no extremo apical da espiral coclear, onde a membrana é máis ancha e máis flexible. Este "mapa de frecuencias de lugar" pode describirse cuantitativamente pola [[función de Greenwood]] e as súas variantes.<ref>{{
As vibracións orixinadas polo son viaxan como ondas a través das membranas, ao longo das cales, nos humanos, están dispostas nunha soa ringleira unhas 3.500 [[célula ciliada interna|células ciliadas internas]]. Cada célula está unida a un diminuto armazón ou marco triangular. Os "cilios" son pequenos procesos situados na parte superior das células, que son moi sensibles aos movementos (estereocilios). Cando a vibración da membrana abanea os marcos triangulares, os cilios destas células son desprazados repetidamente, e iso produce corentes de pulsos que se envían polo nervio auditivo.<ref>Beament, James (2001). "How We Hear Music: the Relationship Between Music and the Hearing Mechanism". Woodbridge: Boydell Press. p. 97.</ref>
As [[célula ciliada externa|células ciliadas externas]] retroalimentan enerxía pra amplificar a onda viaxeira, ata nuns 65 dB nalgúns puntos.<ref>
{{
</ref><ref>
{{
</ref>
| |||