Grigorii Rasputin: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Ligazóns externas: Arranxos varios |
m Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web (5) |
||
Liña 32:
Rasputin afirmou que a visión da [[A Nosa Señora de Kazán|Nosa Señora de Kazán]] o levou a escoller a vida dun místico relixioso. Arredor de [[1893]] viaxou ao [[monte Atos]], pero quedou profundamente desilusionado, como lle dixo a [[Makarii Polikarpov|Makarii]].<ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|p=22}}</ref><ref>{{Harvnb|Moynahan|1997|p=32}}</ref> En [[1900]] Rasputin identificábase como un ''strannik'',<ref>{{Harvnb|Nelipa|2010|p=17}}</ref> un errante relixioso, visitando os lugares sagrados a pé, vivindo da caridade, aínda que sempre regresou á súa casa para as sementeiras e as colleitas. Habitualmente é visto como un ''[[Loucura por Cristo|iurodivyi]]'' ou ''monxe tolo'',<ref>{{Cita libro|author1=Spencer C. Tucker|author2=Priscilla Mary Roberts|title=The Encyclopedia of World War I: A Political, Social, and Military History|url=https://books.google.com/books?id=2YqjfHLyyj8C&pg=PA967|date=September 2005|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-1-85109-420-2|pages=967–}}</ref> e moitas veces, de xeito erróneo, como un ''[[starets]]'', pero o propio Rasputin nunca chegou a considerarse un deles,<ref name="Nelipa, p. 16"/> posto que vivían en reclusión e silencio.
En 1903, Rasputin decidiu pasar un tempo en [[Kiev]], a 3.000 km da súa aldea, onde visitou o [[Mosteiro das Covas]]. En [[Kazán]], atraeu a atención do bispo e membros das clases altas.<ref>Amalrik, A. (1988) ''Biografie van de Russische monnik 1863–1916'', p. 45</ref><ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|p=24}}</ref><ref>{{Harvnb|Moynahan|1997|p=43}}</ref> Aprendeu as Escrituras, e as súas interpretacións foron tan orixinais, que as persoas das clases sociais máis elevadas gozaban escoitándoo.<ref>[https://archive.org/stream/bluesteppesadven00sheluoft/bluesteppesadven00sheluoft_djvu.txt Gerald Shelley (1925) The Blue Steppes, p. 87.]</ref> Rasputin viaxou máis adiante á capital para reunirse con [[Xoán de Kronstadt]] e adquirir donativos para a construción da igrexa da súa aldea. Foi presentado a [[Serxio I de Moscova]], o reitor da [[Academia Teolóxica de San Petersburgo]].<ref>{{
Antes do seu encontro con Rasputin, o tsar tivera que enfrontarse coa [[Guerra Ruso-Xaponesa]], o [[Domingo Sanguento (1905)|Domingo Sanguento]], a [[Revolución Rusa de 1905]], bombas e unha folga a escala nacional dos ferrocarrís. Nunha cidade sen electricidade, o ''Emperador e Autócrata de Todas as Rusias'' viuse obrigado por [[Sergei Witte]] a asinar o [[Manifesto de Outubro]], polo que se establecía a [[Duma Imperial Rusa|Duma Imperial]] e renunciar a parte do seu poder autocrático.<ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|p=33}}</ref>
Liña 46:
{{Cita|"... Rasputin pediulle audiencia ao Tsar, para cambiar legalmente o seu apelido. Grigorii explicou que seis familias en Pokrovskoie levaban ao apelido Rasputin, e isto estaba producindo ''todo tipo de confusións''. Rasputin pediulle a Nicolao ''acabar con esta confusión permitíndome a mín e os meus descendentes levar o apelido Rasputin-Novyi'', que significa ''Novo Rasputín''.<ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|pp=42}}</ref><ref>{{Harvnb|Nelipa|2010|p=24}}</ref><ref>{{Harvnb|Iliodor|1918|p=112}}</ref>}}
En marzo de 1907 Rasputin recibiu o permiso para cambiar o seu apelido. En abril foi invitado de novo a [[Tsarskoe Selo]], nesta ocasión para ver ao fillo do tsar, o [[tsarévich]] [[Aleksei Nikolaevich Romanov|Aleksei Nikolaevich]]. O neno fixérase dano e isto causoulle unha dolorosa hemorraxia. Non era público, era máis ben segredo de Estado, que o herdeiro ao trono sufría [[hemofilia]], unha enfermidade que afectaba a moitas casas reais de Europa.<ref>{{Harvnb|Moe|2011|p=149}}</ref> Cando os doutores non puideron ofrecerlle unha cura, a tsarina desesperada buscou axuda. Rasputin tiña fama de ter a habilidade de curar mediante a oración e foi quen de calmar aos tsares e darlle ao tsarévich un pouco de alivio, a pesar de que os doutores predixeran que ía morrer. Ao día seguinte o tsarévich mostrou signos de mellora.<ref>[http://www.theatlantic.com/magazine/archive/1928/01/the-fall-of-the-russian-empire-the-part-played-by-a-woman/303871/ The Atlantic]; {{
[[Pierre Gilliard]],<ref>[http://www.litmir.net/br/?b=220457&p=11 Le Précepteur des Romanov by Daniel GIRARDIN]</ref> a historiadora francesa [[Hélène Carrère d'Encausse]]<ref>H.C. d'Encausse (1996) Nicolas II, La transition interrompue, p. 147, (Fayard) [https://books.google.com/books?id=ttiRLgQAzXoC&lpg=PT171&ots=12EhcZ8i_k&dq=d'Encausse%20aspirin&hl=nl&pg=PT171#v=onepage&q=d'Encausse%20aspirin&f=false]; [https://books.google.com/books?id=H5cQH17-HnMC&lpg=PA743&ots=Lt2x16wFCX&dq=d'Encausse%20aspirin&hl=nl&pg=PA743#v=onepage&q=d'Encausse%20aspirin&f=false Holy People of the World: A Cross-cultural Encyclopedia].</ref> e o xornalista Diarmuid Jeffreys, especularon sobre a posibilidade de que as prácticas de Rasputin incluían a administración de [[aspirina]], un analxésico dispoñible desde [[1899]].<ref>{{Cita libro|author=Diarmuid Jeffreys|year=2004|title=Aspirin: The Remarkable Story of a Wonder Drug|publisher=Bloomsbury Publishing}}[https://books.google.com/books?id=EwMndWYjLX8C&lpg=PT78&ots=oizwfrRWdn&dq=rasputin%20aspirin&hl=nl&pg=PT78#v=onepage&q=rasputin%20aspirin&f=false]</ref><ref>{{Harvnb|Rappaport|2014|p=112}}</ref>
Liña 52:
O [[9 de outubro]] de [[1912]], Aleksei recibiu a extremaunción<ref>{{Harvnb|Rappaport|2014|p=181}}</ref> durante outra grave crise. Os Romanov estaban pasando uns días no seu palacio de [[Białowieża]], e marcharon a [[Spala]] ([[Reino do Congreso|Polonia]]). Durante un paseo no bosque, os bruscos movementos da carruaxe provocaron un hematoma interno no tsarévich.<ref>{{Harvnb|Rappaport|2014|p=179}}</ref> Alexandra apenas separábase do seu lado e desesperada acudiu a súa dama de compaña, [[Anna Vyrubova]]<ref>{{Harvnb|Vyrubova|1923|p=94}}</ref><ref>{{Harvnb|Moe|2011|p=156}}</ref> para que conseguira a axuda do curandeiro Rasputin, naqueles momentos caído en desgraza. Rasputin respondeu cun telegrama profético: ''O pequeno non finará. Non deixe que os doutores o molesten moito''.<ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|pp=100–101}}</ref> A temperatura do tsarévich descendeu e o hematoma desapareceu, pero o neno tardou case un ano en recuperarse por completo.
O médico da corte, o doutor [[Evgenii Botkin]] consideraba a Rasputin como un charlatán e que os seus poderes proviñan do uso da [[hipnose]], pero Rasputin non se interesou por esta práctica antes de 1913.<ref>{{Harvnb|Pares|1939|pp=138}}</ref><ref>{{Harvnb|Fuhrmann|2013|pp=103}}</ref> Varios inimigos de Rasputin chegaron a suxerir que este drogaba en segredo a Aleksei con herbas medicinais do [[Tibet]].<ref name="ReferenceA">{{
A pesar de gozar do favor da Emperatriz, Rasputin comezou a ser visto como un perigo para o país. Segundo Pavel Miliukov, en maio de 1914, Rasputin xa era unha persoa influente na política rusa.<ref>{{Harvnb|Antrick|1938|p=37}}</ref> En xullo dese ano sufriu un intento de asasinato cando estaba de visita na súa aldea, Rasputin saíra da súa casa para responder un telegrama<ref>[http://www.theeuropeanlibrary.org/tel4/newspapers/issue/3000059906856 Rigasche Rundschau]. The European Library (1 de xullo de 1914). Consultado o 15 de xullo de 2014.</ref><ref>[http://blog.britishnewspaperarchive.co.uk/2013/06/28/assassination-attempt-on-rasputin-29-june-1914/ Assassination Attempt on Rasputin – 29 June 1914 | The British Newspaper Archive Blog]. Blog.britishnewspaperarchive.co.uk. Consultado o 15 de xullo 2014.</ref><ref>[http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=F20616FF3F5412738DDDAD0994DF405B848DF1D3 FAVORITE OF TSAR STABBED BY WOMAN – Rasputin, Peasant Monk-Mystic, Said to be at the Point of Death]. New York Times (14 de xullo de 1914). Consultado o 15 de xullo de 2014.</ref><ref>{{
=== Primeira Guerra Mundial ===
| |||