Molécula: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
HacheDous=0 (conversa | contribucións)
Os vocabularios e dicionarios indican que o termo específico é enlace químico (DRAG, DXL, Digalego, Cumio, Voc. química USC...) pódese empregar ligazón química como sinónimo de vínculo químico pero non é equivalente ao termo específico.
HacheDous=0 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 8:
Unha molécula pode consistir en varios átomos dun único [[elemento químico]], como no caso do [[osíxeno]] diatómico (O<sub>2</sub>), ou de diferentes elementos, como no caso da [[auga]] (H<sub>2</sub>O). Os átomos e complexos unidos por enlaces non covalentes como os [[Ponte de hidróxeno|enlaces de hidróxeno]] e os [[Enlace iónico|enlaces iónicos]] non se adoitan considerar como moléculas individuais.
 
As moléculas como compoñentes da materia son comúns nas substancias orgánicas (e por tanto na [[bioquímica]]). Tamén conforman a maior parte dos [[océano]]s e da [[atmosfera terrestre|atmosfera]]. Con todo, un gran número de substancias sólidas familiares, que inclúen a maior parte dos [[mineral|minerais]] que compoñen a [[Codia terrestre|codia]], o [[Manto terrestre|manto]] e o [[Núcleo da Terra|núcleo]] da [[Terra]], conteñen moitos enlaces químicos, pero non están formados por moléculas. Ademais, ningunha molécula típica pode ser definida nos [[Redes de Bravais|cristais]] iónicos ([[Sal (química)|sales]]) ou en cristais covalentes, aínda que estean compostos por [[Cela fundamental|celas unitarias]] que se repiten, xa sexa nun plano (como no [[grafito]]) ou en tres dimensións (como no [[diamante]] ou o [[cloruro de sodio ]]). Este sistema de repetir unha estrutura unitaria varias veces tamén é válida para a maioría das [[Estado da materia|fases condensadas]] da [[materia]] con [[Ligazónenlace metálicametálico|enlaces metálicos]], o que significa que os metais sólidos tampouco están compostos por moléculas. No [[vidro]] (sólidos que presentan un estado vítreo desordenado), os átomos tamén poden estar unidos por enlaces químicos sen que se poida identificar ningún tipo de molécula, pero tampouco existe a regularidade da repetición de unidades que caracteriza aos [[cristal|cristais]].
 
A molécula máis sinxela que existe é a de hidróxeno gas, xa que está formada por dous átomos de hidróxeno, que é á súa vez o átomo máis sinxelo que existe por estar formado unicamente por un neutrón, un protón e un electrón xirando ó redor do núcleo formado polos dous primeiros.
Liña 73:
 
Estes son algúns exemplos de enlaces intramoleculares:<ref name="Siyavula">{{Cita web|autor= Free High School Science Texts Project |título= Intermolecular and intramolecular forces and the kinetic theory of matter |editor= Connexions | url = http://cnx.org/content/m39944/1.1/?collection=col11245/latest |data= 5 agosto 2011 |dataacceso= 27 maio 2013 |lingua= en}}</ref>
* [[Enlace covalente|enlaces covalentes]]: existen entre átomos non metálicos.<ref name="BBC">{{Cita web|título= The periodic table and covalent bonding |obra= GCSE Bitesize |editor= [[British Broadcasting Corporation]] | url = http://www.bbc.co.uk/schools/gcsebitesize/science/add_ocr_gateway/periodic_table/covalentbondingrev1.shtml |lingua= en |dataacceso= 27 maio 2013}}</ref> Por exemplo, os átomos de [[carbono]] e [[osíxeno]] do [[dióxido de carbono]] (CO<sub>2</sub>) están unidos por ligazónsenlaces covalentes,
* [[Enlace iónico|ligazónsenlaces iónicos]]: existen entre [[átomo]]s metálicos e non metálicos.<ref name="Ion">{{Cita web|título= Covalent Bonds vs Ionic Bonds |editor= Diffen | url = http://www.diffen.com/difference/Covalent_Bonds_vs_Ionic_Bonds |lingua= en |dataacceso= 27 maio 2013}}</ref> Por exemplo, os átomos de [[sodio]] e [[cloro]] do [[cloruro de sodio]] (NaCl) están unidos por ligazónsenlaces iónicos,
* [[enlace metálico|ligazónsenlaces metálicasmetálicos]]: existen entre átomos metálicos. Por exemplo, os átomos de [[cobre]] que forman un ferro deste material están unidos por ligazónsenlaces metálicasmetálicos.
 
AsOs ligazónsenlaces químicasquímicos que forman as moléculas da inmensa maioría de compostos orgánicos son [[enlace covalente|covalentes]]. Nos compostos inorgánicos, hai ligazónsenlaces [[enlace iónico|iónicos]] e de donador-aceptor, que resultan da interacción entre un par de electróns dos átomos. A enerxía de formación das moléculas a partir de átomos é aproximadamente aditiva. Isto significa que se pode asumir que a enerxía das moléculas é igual á suma das enerxías dasdos súasseus ligazónsenlaces.
 
Con todo, non sempre é así. Un exemplo de moléculas que non cumpren a regra da aditividade son as moléculas orgánicas planas con ligazónsenlaces [[sistema conxugado|conxugados]], é dicir, cunha alternancia de ligazónsenlaces simples e ligazónsenlaces múltiples. A forte deslocalización dos estados dos electróns estabiliza a molécula.
 
Na maioría de casos, o [[spin]] total dos electróns de valencia dunha molécula é cero. As moléculas con electróns non apareados ([[Radical (química)|radicais libres]] como o [[hidróxeno]] monoatómico ou o grupo [[metil]], [[carbono|C]][[hidróxeno|H]]<sub>3</sub>) adoitan ser inestables, xa que cando interaccionan prodúcese unha redución importante de enerxía debido á formación de ligazónsenlaces covalentes.<ref name="Exrx">{{Cita web|título= Free Radical Introduction |editor= ExRx.net |dataacceso= 26 maio 2013 | url = http://www.exrx.net/Nutrition/Antioxidants/Introduction.html}}</ref>
== Interaccións intermoleculares ==
{{Principal | Forza intermolecular}}
A interacción intermolecular é a interacción entre moléculas de [[carga eléctrica|carga neutra]] no espazo. A natureza das interaccións intermoleculares varía segundo a [[Polaridade química|polaridade]]. Non se soubo gran cousa ata a emerxencia da [[mecánica cuántica]].
 
As forzas intermoleculares son débiles en comparación coas intramoleculares. Por exemplo, ao ligazónenlace covalente presente nas moléculas de [[ácido clorhídrico]] (HCl) é moito máis forte que as forzas presentes entre as moléculas veciñas, cando as moléculas están o suficientemente preto unhas das outras.
 
As interaccións de orientación intermoleculares prodúcense entre as moléculas polares, é dicir, as que teñen o seu propio momento de dipolo. A interacción dos momentos de dipolo determina como será a forza resultante: atracción ou repulsión. Se os momentos de dipolo das moléculas están configurados en liña das moléculas, intensifícase.
Liña 97:
* Forzas de dipolo-dipolo inducido, ou [[Forzas de Van der Waals|forzas de Debye]]: a interacción atractiva entre o multipolar permanente dunha molécula e un multipolar inducido (polo primeiro dipolo ou multipolar) doutra.
* Forzas de dipolo instantáneo-dipolo inducido, ou [[forzas de dispersión de London]]: forzas provocadas polos movementos correlacionados os electróns de moléculas que interaccionan.<ref>{{Cita web|url=http://www.youtube.com/watch?v=UWHUUBsNFbY |título=Chemguy Chemistry P5T8S9 |editor=YouTube |dataacceso=1 abril 2013 |lingua= en}}</ref>
* Forzas de [[ion]]-dipolo: as forzas de ión-dipolo e ión-dipolo inducido funcionan en gran medida como as interaccións de dipolo-dipolo e dipolo-dipolo inducido. Con todo, as forzas de ión-dipolo prodúcense entre ións, en lugar de só moléculas polares ou non polares. As forzas de ión-dipolo son máis fortes que as interaccións de dipolos para que a carga dun ion é moi superior á dun momento de dipolo. AsOs ligazónsenlaces de ion dipolo son máis fortes que as ligazónsenlaces de hidróxeno. Unha forza de ión-dipolo consiste na interacción dun ión e unha molécula polar, que se aliñan de maneira que as forzas positivas e negativas son adxacentes, o que maximiza a atracción. Unha forza de ión-dipolo inducido consiste na interacción dun ión e unha molécula non polar. Do mesmo xeito que nunha forza de dipolo-dipolo inducido, a carga do ion provoca unha distorsión na nube de electróns da molécula non polar.
 
== Propiedades eléctricas e ópticas ==
Liña 108:
As propiedades [[óptica]]s dun material son determinadas polo seu comportamento no campo eléctrico alternante dunha [[Luz|onda de luz]] e a polarizabilidade das súas moléculas. Como a polarizabilidade está directamente relacionada coa [[refracción]] e [[difusión da luz]], a actividade óptica e outros fenómenos similares son estudados pola [[óptica molecular]].
== Propiedades magnéticas ==
As moléculas e macromoléculas da maioría de compostos químicos son [[diamagnetismo|diamagnéticas]]. A susceptibilidade das moléculas (χ) a formar orgánicos compostos pódese expresar como a suma dasdos ligazónsenlaces individuais de χ.
 
As moléculas con momento magnético permanente son [[paramagnetismo|paramagnéticas]]. É o caso da maioría de [[elemento químico|elementos]] e de algúns [[composto químico|compostos]] químicos.<ref name="Param">{{Cita web|autor= Richard Fitzpatrick |título= Paramagnetism |editor= Universidade de Texas e Austin |data= 2 febreiro 2006 |dataacceso= 27 maio 2013 | url = http://farside.ph.utexas.edu/teaching/sm1/lectures/node62.html |lingua= en}}</ref> Son exemplos as moléculas cun número impar de electróns na capa externa (como o [[óxido nitroso|N<sub>2</sub>O]] e os radicais libres) e as moléculas con átomos que teñen unha capa interna incompleta ([[metal de transición|metais de transición]], etc.).
Liña 125:
 
A fórmula empírica pode ser equivalente á fórmula molecular, pero non sempre. Por exemplo, a molécula do [[acetileno]] ten a fórmula molecular C<sub>2</sub>H<sub>2</sub>, pero a fórmula empírica sería CH.
== Tipo de ligazónsenlaces nas moléculas ==
Nas moléculas, pódese imaxinar que os pares electrónicos compartidos manteñen unidos os átomos entre se se trata da [[enlace covalente|ligazónenlace covalente]]. Dependendo da diferenza de electronegatividade entre os átomos, ao ligazónenlace será puramente covalente, ou presentará certa polaridade ou contribución iónica. As moléculas raramente se atopan sen interacción entre si, excepto os [[gases nobres]]. Así, poden atoparse en redes cristalinas, como o caso das moléculas de H<sub>2</sub>O no xeo ou con interaccións intensas, pero que cambian rapidamente de dirección, como na auga líquida. O estudo das interaccións específicas entre moléculas, incluíndo o recoñecemento molecular, é o campo de estudo da [[química supramolecular]]. Estas forzas son fundamentais para propiedades como a [[solubilidade]] ou o [[punto de ebulición]]. Algunhas destas, en orde decrecente de intensidade, son:
* [[Ponte de hidróxeno]]
* [[Interacción dipolo-dipolo]]
Liña 184:
O seu traballo foi posible grazas ao desenvolvemento do ultramicroscopio por [[Richard Adolf Zsigmondy|Richard A. Zsigmondy]] e [[Henry Siedentopf]] en 1903. Perrin estudou a forma en que as partículas sedimentan dentro da auga, debida á influencia da gravidade. A esta sedimentación, opóñense as colisións das moléculas de auga procedentes da parte inferior, de modo que o movemento browniano oponse á forza da gravidade. Perrin empregou este descubrimento para calcular o tamaño das moléculas mediante a ecuación de Einstein e demostrou a súa validez. A importancia fundamental deste traballo é que establece o atomismo como algo máis que unha hipótese útil. Foi principalmente como resultado do labor de Perrin que os máis eminentes escépticos da existencia das moléculas, entre eles [[Wilhelm Ostwald]], finalmente cederan.
 
== Tipo de ligazónsenlaces nas moléculas ==
Nas moléculas, pódese imaxinar que os pares electrónicos compartidos manteñen unidos os átomos entre si, tratase da [[enlace covalente|ligazónenlace covalente]]. Dependendo da diferenza de electronegatividade entre os átomos, ao ligazónenlace será puramente covalente, ou presentará certa polaridade ou contribución iónica. As moléculas raramente se atopan sen interacción entre si, excepto os [[Gas nobre|gases nobres]]. Así, poden atoparse en redes cristalinas, como o caso das moléculas de H<sub>2</sub>O no xeo ou con interaccións intensas, pero que cambian rapidamente de dirección, como na auga líquida. O estudo das interaccións específicas entre moléculas, incluíndo o recoñecemento molecular, é o campo de estudo da [[química supramolecular]]. Estas forzas son fundamentais para propiedades como a [[solubilidade]] ou o [[punto de ebulición]]. Algunhas destas, en orde decrecente de intensidade, son:
* [[Ponte de hidróxeno]]
* [[Interacción dipolo-dipolo]]