Antigo Exipto: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Imperio medio: arranxiño
Liña 94:
Despois do colapso do goberno central exipcio ao final do Imperio antigo, a administración non puido soportar ou estabilizar a economía do país. Os gobernadores rexionais non puideron contar coa axuda do faraón en tempos de crises, e os continuos cortes de subministración e disputas políticas escalaron en épocas de fame negra e guerras civís a pequena escala. Malia os problemas difíciles, os líderes locais, sen pagar ningún tributo ao faraón, utilizaron a súa nova independencia para establecer unha cultura próspera nas provincias. Unha vez tiveron control sobre os seus propios recursos, as provincias convertéronse máis ricas economicamente -feito demostrado polos maiores e mellores enterramentos entre todas as clases sociais.<ref>Shaw (2002) páx. 120</ref> Deronse estalidos de creatividade, os artesáns provinciales adoptarón e adaptarón motivos culturais formalmente restrinxidos á realeza do Imperio antigo, e os escribas desenvolveron estilos literarios que expresaban o optimismo e orixinalidade do período.<ref name="Shaw146">Shaw (2002) páx. 146</ref>
 
Libres da súa lealtade ao faraón, os lexisladores locais comezaron a competir entre eles polo control territorial e o poder político. Cara ao 2160 a.C., os lexisladores de Hierakonpolis controlaban o Baixo Exipto, mentres un clan rival con base en [[Tebas, Exipto|Tebas]], [[Intef I|a familia Intef]], tomou o control do Alto Exipto. Mentres os Intef creceron en poder e estenderón o seu control sobre o norte, un conflito entre os dous rivais converteuse en inevitable. Ao redor do 2055 a.C. as forzas tebanas baixo o mando de [[Mentuhotep II|Nebhepetre Mentuhotep II]] finalmente venceron os lexisladores Herakleopolitans, reunificando as Dúas Terras e inaugurando un período de renacemento económico e cultural coñecido como [[Imperio Medio de Exipto|Imperio Medio]].<ref>Clayton (1994) pàg. 29</ref>
 
=== Imperio medio ===