Revisión como estaba o 13 de abril de 2017 ás 13:54 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m →‎top: Arranxos varios ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 12 de xuño de 2017 ás 22:21 editar desfacer Xoacas (conversa \| contribucións) 43.155 edicións mSen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 1: En [[fonética histórica]], unha '''lei fonética''' designa o principio de [[regularidade]] dunha [[mudanza fonética]] dada. O concepto apareceu na segunda metade do [[século XIX]] nun contexto [[cientifista]] e [[positivismo]] no que se pretendía formular [[lei científica\|leis]] na [[lingüística]] semellantes ás que rexían o mundo das [[ciencias experimentais]]. ~~Introducíronno~~Introducírono os foneticistas [[neogramático]]s como [[W. Scherer]] e [[Hermann Paul]], para quen as leis fonéticas son inmutábeis: un mesmo [[fonema]], nun contexto fonético dado, sofre na mesma [[lingua]] e durante un período determinado, a mesma mudanza en todas as palabras desa lingua. As únicas excepcións admitidas eran aqueles casos nos que unha lei se ~~enfrentaba~~enfrontaba a outra e as debidas á operación de [[analoxía]]. Unha "lei" coñecida é a perda do -n- intervocálico en [[Lingua galega\|galego]] durante certo período da [[Idade Media]]. A máis famosa é a [[lei de Grimm]] sobre a [[mutación consonántica]] no [[xermánico]].

Lei fonética: Diferenzas entre revisións