|
O mesmo podería dicirse do mercado libre para os outros dous [[factores de produción]]: nin [[capital]] (sospeitoso de representar unha forma de riqueza non compatible co modo de vida nobre ou clerical, e aínda lonxe da acumulación necesaria para unha [[revolución industrial]]) nin [[traballo (economía|traballo]] (impropio dos privilexiados, e considerado como unha maldición bíblica) véndense libremente no [[mercado]] como [[mercancía]]s suxeitas ao libre xogo da [[oferta]] e [[demanda]].
O crecemento do tamaño das cidades (só unhas poucas: [[París]], [[Londres]], [[Sevilla]], [[Madrid]], [[Roma]], [[Nápoles]], [[EstambulIstambul]], superan os cen mil habitantes),<ref>VRIES, Jan de (1984-1987): ''A urbanización de Europa, 1500-1800'', Barcelona, Crítica. ISBN 84-7423-330-5</ref> a pesar de funcionar como sumidoiros demográficos e de recursos de todo tipo, contribuíu decisivamente á transición do [[feudalismo]] ao [[capitalismo]] (o papel de Londres foi fundamental para a creación dun mercado nacional, o de París, intermedio; o de Madrid, un relativo fracaso).<ref>RINGROSE, David (1985) ''Madrid e a economía española, 1560-1850. Cidade, Corte e País no Antigo Réxime'', Madrid, Alianza Universidade. ISBN 84-206-2443-8</ref> Pero non facía esquecer que seguía a época [[Sociedade preindustrial|preindustrial]], e a ocupación da inmensa maioría da poboación, a das omnipresentes zonas rurais,<ref>Un estudo rexional clásico dunha zona agrícola española é o de GARCÍA SANZ, Anxo (1986) ''Desenvolvemento e crise do Antigo Réxime en Castela a Vella: Economía e sociedade en terras de Segovia de 1500 a 1814'', Akal ISBN 8476001274</ref> seguían sendo actividades agropecuarias de produtividade e rendementos baxísimos, cuxas técnicas evolucionaban moi lentamente (a [[longa duración]] [[Fernand Braudel|braudeliana]]), condenando á dependencia dos ciclos naturais e as periódicas [[Economía de subsistencia|crises de subsistencia]] repetidas cíclicamente, coincidindo cos [[meses maiores]] previos ás colleitas, cando o trigo estaba máis caro. Non é casualidade que esas [[conxuntura]]s xerasen movementos de descontento coñecidos como [[Motín de subsistencias|motíns de subsistencia]],<ref>O estudo destes, e a súa difusa ideoloxía fíxose por [[E. P. Thompson]] (1979) ''A economía moral da multitude''</ref> que nalgúns casos podían ter repercusións políticas ([[Motín dos gatos]], [[Motín de Esquilache]], ou a propia [[Revolución Francesa]]) ou no peor dos casos a [[fame negra]] que levaban a [[crise demográfica|crises demográficas]] (a coñecida como [[Catástrofe malthusiana|trampa malthusiana]]). De feito, é habitual en demografía falar dun [[Transición demográfica|Antigo Réxime demográfico]], que se caracterizaba por altas taxas de [[natalidade]] e [[mortalidade]], escaso [[crecemento natural]] que se contrarrestaba polos anos de [[mortalidade catastrófica]], elevada [[fecundidade]] (requirida con afán polas familias titulares de explotacións agrícolas), compensada co [[celibato]] (a [[nupcialidade]], a idades moi temperás que ás veces se atrasaba, non afectaba á totalidade da poboación) e a moi baixa [[esperanza de vida]].
[[Ficheiro:Casa-peso.jpg|miniatura|250px|A '''Casa do Peso''' de [[Medina del Campo]] onde se gardaban os [[peso]]s e [[medida]]s oficiais para garantir os intercambios comerciais nas súas famosas [[feira]]s.]]
|
